42 / 521
TBB Dergisi 2012 (99)
Gerçek Şahin YÜCEL
41
Yönergenin doğrudan etkisinin doğrulanmasına dikkat çekmek
yine de ilginç olur. Aslına bakılırsa yaptırım ancak üye devletin be-
lirlenen sure içerisinde yönergeyi kendi hukuk sistemine nakil etme-
mesiyle oluşabiliyor. Oysa geri dönüş yönergesi 20. maddesi en geç 24
Aralık 2010 tarihinde bir nakle gitmelerini devletlere buyurmaktadır
ki İtalyan devleti bunu yapmayı ihmal etmiştir. Mahkemeye göre : “bir
üye devlet bir yönergeyi süresi zarfında nakletmekte imtina eder veya
yanlış bir nakil yaparsa, şahıslar bu yönergenin içerikleri açısından,
şarta bağlı olmayan ve yeterince kesin
13
gibiymiş görünen hükümleri-
ni bu devlete karşı ileri sürmeye yetkilidirler. Oysaki yönergenin 15 ve
16. maddeleri tam da böyle, üye devletler tarafından uygulamaya kon-
maları için başka unsurları gerektirmeyecek denli, şarta bağlı olmayan
ve yeterince kesindirler. Bu onaylama özellikle önem arz etmektedir,
çünkü pek çok devlet yönergeyi
14
bu güne kadar henüz hukuki sistem-
lerine tam anlamıyla geçirmemişlerdir.
b. Kural dışı durumdaki yabancıların alıkonmasının dürüst
işbirliği ilkesine aykırı olduğuna hükmedilmesi
Yargıç, bunun ardından İtalyan önlemini ciddi bir şekilde incele-
meye davet edildi ve geri dönüş yönergesi açısından uygunluğunun
sorgulanmasi istenildi
İtalyan hükümeti, yazılı gözlemlerinde, kural dışı durumda bulu-
nan yabancılara verilen hapis cezasının
“kamu düzenine ağır bir saldırı
oluşturacak biçimde, kamu makamının bir emrinin ihlali durumunda, ceza-
landırma olarak verilen bir yaptırımı”
temsil ettiğine
“Böylelikle, sözü edilen
cezanın geri gönderme kararını yerine getirmeye yönelik bir zorlama önlemi
olmayıp, yasal düzenin, makamın bir emrinin ihlali karşısında, haklı görülen
mesnedin teyit edilmesine tabi olan, önleyici bir tepkisini teşkil ettiğine”
işa-
ret etti.
13
ATAD, 26 Şub.1986, dava 152/84,Marshall.- ABAD, 3 mars 2011, dava C-203/10,
Auto Nikolovi.
14
Birleşik Krallık, Portekiz, Polonya, Slovenya, Romanya, Kıbrıs, İtalya, Avusturya,
Lüksemburg, İrlanda, Almanya, Danimarka‘nın yanı sıra, AB’nin üyesi olmayan
ancak Schengen düzeni ve bunun devamına dahil olan iki devlet: Lihtenştayn ve
İzlanda.