131

Ölüm Cezası Geri Gelmeli Mi?

Sonuç

Halen dünya üzerinde “Ölüm Cezası” uygulayan ülkeler mevcut-

tur. Ancak modern Ceza Hukuku Mevzuatı’na sahip ve İnsan Hakları

konusunda taviz vermeyen ülkeler bu cezayı artık gayri insani olarak

kabul etmektedirler.

Her ne kadar, bir ülkenin mevzuatında “Ölüm Cezası” uygulama-

sı mevcut olsa bile, mahkeme failin yargılama sürecindeki tutum ve

davranışlarını, ceza hukukunun temel prensiplerini, müesseselerini

uygulayarak bu cezayı hapis cezasına çevirebilmektedir. Yani mutla-

ka failin isnat edilen ölüm cezasını gerektiren bir fiilden dolayı yargı-

lanması halinde bu ceza uygulaması ile cezalandırılacağı neticesine

varılmamalıdır. Geçmişte böyle olmuştur. Birçok olayda failler, ceza

kanununda idam cezası öngören bir fiil nedeniyle yargılandığı halde,

ceza kanunlarının indirim sağlayan müesseseleriyle ölüm cezasından

kurtularak hapis cezası ile cezalandırılmışlardır.

Günümüzde artık ölüm cezası uygulamasının geri gelmesi müm-

kün değildir; zira artık ülkeler dünya milletleri arasında hem mev-

zuatlarına hem de “ölüm cezası” bulunup bulunmamasına göre de-

ğerlendirilmektedirler. Bu değerlendirilmeye göre de AB üyesi olup

olmayacaklarına dair karar verilmektedir. AB üyeliği de ülkemiz için

hayati öneme sahiptir. AB üyeliğinin ülkemize sağlayacağı avantajlar

saymakla bitmez. Sadece diğer ülkelere serbestçe hiçbir zorluk çekme-

den, herhangi bir işleme takılmadan seyahat bile bir avantajdır. Son

zamanlarda meydana gelen tüm toplumumuzca lanetlenen, devlete

karşı kalkışma olayları nedeniyle ülkemizde yeniden “ ölüm cezası”

nın mevzuatımıza konulması düşünülmekte ise de; konunun kitle psi-

kolojisindeki heyecanların ötesinde “dış politika” sorunu olduğu unu-

tulmamalıdır.

Kaynakça

Akbulut İlhan, Devlet, Terörizm ve Ülke Bölücülüğü, Boğaziçi Yayınları, İstanbul

1990.

Akbulut İlhan, Terörle Mücadele Kanunu ve Açıklaması, İstanbul 1993.

Akbulut İlhan, “Devletin Şahsiyetine Karşı Suçlar ve Ülke Bölücülüğü Suçu”,

İstanbul

Barosu Dergisi,

Cilt:76,Sayı:1, İstanbul 2002.