

TBB Dergisi 2012 (101)
Yargıtay Kararları
447
uygun olarak yerine getirilmesini sağlamak ilkelerini göz önünde tuta-
cakları kabul edilmiştir. Madde metninden, Bakanlığın onaylamamaya
ilişkin gerekçesinde bildirilen “
… cezanın eyleme uygun olarak verileceği
ve tekerrür halinde bu cezanın bir üst sınırdan tayin edilmesi gerektiğine dair
hiçbir düzenleme bulunmadığına
” ilişkin değerlendirmesine yer verilme-
diği anlaşılmaktadır.
Bakanlığın onaylamamaya ilişkin gerekçesinde bildirilmiş olan
Danıştay 8.Dairesinin 1993/1293 Esas, 1994/680 Karar sayılı ve
02.03.1994 tarihli kararı “Öğrenci Disiplin Yönetmeliği ile ilgili olup,
özel bir yasa olan Avukatlık Yasasında tekerrür ile ilgili olarak yapıl-
mış olan 136/2.maddesinin özel bir düzenleme olmakla, kovuşturma
konusu olayda Avukatlık Yasasının 136/2,maddesinin uygulanması-
nın zorunluluğu karşısında, adı geçen Danıştay kararının dosyamıza
uygunluğunun bulunmadığı, anlaşılmıştır.
Bu nedenlerle, Bakanlığın onaylamamaya ilişkin gerekçesinin ka-
bul edilmeyerek, Kurulumuzun 15.10.2010 günlü, 2010/250–547 sayı-
lı kararı ile şikâyetli avukatın disiplin sicilinde bulunan ve tekerrüre
esas kınama ve para cezası sebebiyle Baro Disiplin Kurulu kararındaki
“500,00.-TL. sı para cezası verilmesine” ilişkin kararının “3 ay süre ile
işten çıkarma cezasına” çevrilmesi suretiyle kararın düzeltilerek onan-
masına ilişkin kararımızda yasaya ve hukuka aykırılık görülmediğin-
den direnilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
Sonuç olarak, Adalet Bakanlığının 05.01.2011 tarihli onaylama-
maya ilişkin gerekçesinin kabul edilmemesine, Baro Disiplin Kurulu-
nun “500,00.-TL. sı Para Cezası Verilmesine” ilişkin 29.12.2009 tarih,
2009/4 Esas ve 2009/12 karar sayılı kararı kararının “3 Ay Süre İle İş-
ten Çıkarma Cezasına” çevrilmesi suretiyle kararın düzeltilerek onan-
masına ilişkin kararımızda ISRAR EDİLMESİNE, Avukatlık Yasasının
157/7.maddesi uyarınca Bakanlığa bilgi verilmesine, oybirliği ile karar
verildi.