42 / 473
TBB Dergisi 2012 (102)
Burcu DEMREN DÖNMEZ
41
Ayırımcılık suçu salt hareket suçudur. Bu nedenle maddede be-
lirtilen gerekçelerle hizmetten yararlandırılmanın engellenmesi ye-
terlidir. İlgili hareket nedeniyle mağdurun ayrıca bir zarara uğraması
gerekmez.
İlgili hareket, ayrım yapılan kişinin bu hizmetlerden tamamen
faydalanmasını engellemek şeklinde ortaya çıkabileceği gibi ilgili hiz-
metin alınmasının zorlaştırılması şeklinde de olabilir. Çünkü zorlaştır-
mak da engellemenin bir çeşitidir. Nitekim ilgili hizmetten faydalan-
mak isteyen kişinin bu hizmeti almasının zorlaştırılması, çoğu zaman
mağdurun bu hizmeti almaktan vazgeçmesine neden olabilmektedir.
Bu nedenle zorlaştırmanın da engelleme içerisinde değerlendirilmesi
gerektiğini düşünmekteyiz
82
. Ancak bu zorlaştırma hareketinin de ic-
rai nitelik taşıması gerekecektir.
ac- Bir kişinin işe alınması veya alınmamasını birinci fıkrada
sayılan hallerden birine bağlanması
TCK m. 122’nin birinci fıkrasının (a) bendinde sayılan üçüncü
seçimlik hareket, bir kişinin işe alınması veya alınmaması kararının
maddede sayılan ve örnekleyici olarak bildirilen sebeplerden birine
bağlanmasıdır. İşe almak icrai bir hareket iken işe almamak fiili ihmali
bir hareket olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu anlamda işe almamak,
gerçek ihmali hareket olarak değerlendirilecektir.
Bu seçimlik hareketin tespiti bakımından yapacağımız değerlen-
dirmelerde Anayasa ve İş Kanununun ilgili maddelerini de dikkate
almalıyız. Anayasa’nın 10. maddesinin 1. fıkrasında herkesin, dil, ırk,
renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri
sebeplerle ayrım gözetilmeksizin kanun önünde eşit olduğu; 2004 yı-
lında 5170 sayılı Kanun ile yapılan ekleme ile kadınlar ve erkeklerin
eşit haklara sahip olduğu, devletin bu eşitliğin yaşama geçmesini sağ-
lamakla yükümlü olduğu ifade edilmiştir. İkinci fıkraya 2010 yılında
5982 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile yapılan ekleme ile bu maksatla
alınacak tedbirlerin eşitlik ilkesine aykırı olarak yorumlanamayacağı
ifade edilmiştir. Anayasa’nın bu maddesine uygun olarak düzenlenen
2003 tarihli 4857 sayılı İş Kanunu’nun 5. maddesinde eşit davranma
82 Benzer görüş için bkz. Yenidünya C., s. 109