47 / 473
Ayırımcılık Suçu
46
suçu ile ilgili değerlendirme yaparken daha geniş anlamda konunun
değerlendirilmesi gerekecektir. Zira aksi halde kanun koyucu ‘ekono-
mik faaliyet’ yerine sadece ‘ticari faaliyet’ ifadesini kullanabilirdi.
Ekonomik faaliyetleri sadece parasal değer taşıyan faaliyetlerle
sınırlandırılması gerektiği öğretide bazı yazarlarca savunulmuştur
89
.
Buna karşılık bazı yazarlar ise, böyle sınırlamanın yerinde olmaya-
cağını, her türlü mal veya hizmet üretiminin, üretime katılmanın ve
tüketimin ekonomik faaliyet olarak kabul edilmesi gerektiğini ifade
etmişlerdir
90
. Biz de bu son görüşün daha yerinde olduğunu düşün-
mekteyiz.
Kanunkoyucu üçüncü bent kapsamında da hareketi ‘engellemek’
olarak dile getirdiği için ekonomik faaliyette bulunmak ancak icrai bir
hareketle engellenebilecektir
91
. Bu nedenle örneğin bir kişinin ekono-
mik faaliyette bulunmasını engellemek amacıyla maddede belirtilen
saiklerle gerekli ruhsatın verilmemesi, ayırımcılık suçu kapsamında
değerlendirilmeyecektir. Ancak böyle bir durumda görevi kötüye kul-
lanma suçunun ihmali hareketle işlenmesi; eski tabiriyle görevi ihmal
suçu; oluşabilir (TCK m. 257/2).
B. Fail
Suçun faili açısından herhangi bir özellik aranmış değildir. Bu ne-
denle suçun faili herkes olabilir. Suçun faili kamu görevlisi olabileceği
gibi kamu görevlisi olmayan bir kişi de olabilir. Kanunkoyucu bu suçu
özgü suç olarak düzenlememiştir.
Bu noktada tartışılması gereken husus, tüzel kişilerin bu suçun fa-
ili olup olamayacağıdır. Zira, bir tüzel kişinin verdiği hizmetten kişiler
arasında ayrım yapılarak bireylerin faydalanmasını engellenmesi ha-
linde veya kişinin işe alınması veya alınmaması bakımından işin liya-
kat gerekliliklerinin dışında bir ayrım yapılarak işçi alım politikasının
belirlenmesi durumunda tüzel kişi bu eylemden dolayı sorumlu tutu-
labilecek midir?
89 Meran Necati,
Kişilere Karşı Suçlar
, Seçkin Yayıncılık, 2005, s. 422
90 Yaşar O., Gökcan H. T., Artuç M., s. 3864; Artuk E., Gökcen A., Yenidünya C.,
Ceza
Hukuku Özel Hükümler
, Ankara 2011, s. 359
91 Farklı görüş için bkz. Artuk E., Gökcen A., Yenidünya C.,
Ceza Hukuku Özel
Hükümler
, s. 359