443 / 473
Yargıtay Kararları
442
Nitekim, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12 Şubat 1985 ta-
rihli Colozza ve Rubinat/İtalya ve 25 Kasım 1997 tarihli Zana/Türkiye
kararlarında;
“Sözleşmeyle garanti altına alınan bir hakkın kullanılmasın-
dan vazgeçilmesi, bunun açıkça söylenmesiyle mümkün olabilir”
denilmek
suretiyle, sanığın duruşmada hazır bulunma hakkından feragat etme-
sinin mümkün olduğu vurgulanmıştır.
Bu bilgiler ışığında somut olay değerlendirildiğinde;
5237 sayılı TCY’nın 152/1-a maddesinde düzenlenen ve bir yıl-
dan altı yıla kadar hapis cezası öngörülen kamu malına zarar verme
suçundan yargılanan ve davanın görüldüğü yer mahkemesinin yargı
çevresi dışında başka bir suçtan cezası infaz edilmekte olan sanığın,
istinabe suretiyle Malatya 4. Asliye Ceza Mahkemesince sorgusu yapı-
lırken ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek istediğine ilişkin
bir talebinin olmadığı, hem sorgusunun yapıldığı oturumda, hem de
uzlaşma hükmü ile 5237 sayılı TCY’nın 58. maddesinin uygulanması-
na yönelik ek savunmalarını sunduğu oturumlarda duruşmadan va-
reste tutulmayı talep ettiği ve yargılamaya konu suç için Yasada öngö-
rülen hapis cezasının alt sınırının beş yıldan az olduğu anlaşılmakla,
sanığın savunmasının istinabe yoluyla alınması ve Cumhuriyet savcı-
sının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son
oturuma getirtilmeden karar verilmesi savunma hakkının kısıtlanması
niteliğinde değildir. Bu nedenle yerel mahkeme hükmü ile bu hükmü
onayan Özel Daire kararı isabetlidir.
Bu itibarla, haklı nedene dayanmayan Yargıtay C. Başsavcılığı iti-
razının reddine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle,
1-
Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının
REDDİNE,
2-
Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C. Başsavcılı-
ğına
TEVDİİNE
,
22. 11. 2011
günü yapılan müzakerede oybirliğiyle
karar verildi.