90 / 473
TBB Dergisi 2012 (102)
Eyüp İPEK
89
şahsında doğduğu kişilerin kapsamı genişletilmiştir (TBK. m. 351/1).
Ayrıca yeni malike, dilerse TBK’nun 350. maddesi çerçevesinde önceki
kiraya verene ait bir sebebe dayanarak da kiracıyı tahliye etme imkanı
tanınmıştır (TBK. m. 351/2).
Dava açma süresi bakımından getirilen yenilik ise, belirsiz süreli
kira sözleşmelerinin kiraya ilişkin genel hükümlere göre fesih döne-
mine ve fesih bildirimi için öngörülen sürelere uyularak sona erdirile-
bilmesi imkanı TBK. m. 350 hükmü ile açıkça düzenlenmiştir. Ayrıca
6570 sayılı Kanun bakımından açıkça yer verilmeyen ancak mahkeme
kararlarında İİK. m. 272’nin kıyas yoluyla uygulanması sonucunda be-
nimsenen kira sözleşmesinin bitiminden itibaren kabul edilen bir aylık
süre TBK. m. 350’de açıkça hükme bağlanmıştır.
Kiracıdan kaynaklanan sebeplerle kira sözleşmesinin sona erdiril-
mesi kanunda tek maddede (TBK. m. 352) düzenlenmiştir. Maddenin
ilk fıkrasında yazılı tahliye taahhüdüne ilişkin olarak kiracının tahli-
ye taahhüdünde bulunma zamanı, kiralananın teslim edilmesi şartı-
na bağlanmış ve ayrıca tahliye taahhüdünde kiralananın boşaltılacağı
zamanın açıkça belirtilmesi de taahhüdün bir şartı olarak aranmıştır.
TBK. m. 352/2’de kiraya verenin iki haklı ihtar sebebiyle kira söz-
leşmesini sona erdirebilme hakkı, bir yıldan kısa süreli sözleşmeler
için olduğu gibi, süresi belirli olmayan kira sözleşmeleri için de açıkça
tanınmıştır. Süresi belirli olmayan kira sözleşmelerinde, bir kira yılını
aşan süreler içinde kalması koşuluyla, iki haklı ihtar, bir yıldan kısa sü-
reli kira sözleşmelerinde olduğu gibi, sözleşmenin dava yoluyla sona
erdirilmesi için yeterli olacaktır. Ancak sözleşmeyi dava yoluyla sona
erdirebilmek için iki haklı ihtarın aynı kira yılı içerisinde yapılması
gerekecektir.
TBK. m. 352/3 hükmüyle kiracının veya birlikte yaşadığı eşinin
oturmaya elverişli konutu bulunması halinde, kiraya verenin kira söz-
leşmesini sona erdirebilme hakkı, bu konutun
“aynı ilçe veya belde bele-
diye sınırları içinde olma”
ve kiraya verenin
“kira sözleşmesinin kurulması
sırasında bunu bilmeme”
koşullarına bağlanmıştır. Böylelikle büyükşe-
hir belediyelerinin de
“aynı belediye”
olarak kabul edilmesinden vazge-
çilmiş ve
“ilçe ya da belde belediye sınırları”
esas alınmıştır.