Background Image
Previous Page  86 / 473 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 86 / 473 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2012 (102)

Eyüp İPEK

85

Bu hükme dayanarak kira sözleşmesinin sona erdirilebilmesi, sa-

dece konut kiralarına ilişkin sözleşmelerde söz konusudur. Kanun-

koyucu kiracının başını sokacağı bir konutu olduğu düşüncesiyle ve

kiralanandan çıkarılsa bile fazlaca mağdur olmayacağı gerekçesiyle

diğer tahliye sebeplerine oranla daha kolay bir tahliye sebebi öngör-

müştür

87

. Bu hükme dayanarak kira sözleşmesinin sona erdirilebil-

mesi için, kiraya verenin ihtar çekmesine ya da kendisinin veya ya-

kınlarının konuta ihtiyacı bulunmasına da gerek bulunmamaktadır.

Sadece kiracının veya birlikte oturduğu eşinin aynı ilçe veya belde

sınırları içerisinde oturmaya elverişli konutunun bulunması yeterli-

dir

88

. Bu konutun kullanılırlılığını tespitte, onun fiziki durumu, kira-

cının nüfus sayısı, sağlık ve sosyal durumu da göz önünde bulundu-

rulmalıdır

89

.

Madde metninde

“birlikte yaşadığı eş”

kavramına yer verildiğine

göre, eşler arasında TMK. m. 170 uyarınca ayrılığa karar verildiği veya

eşlerden birinin TMK. m. 197 hükmü gereğince ayrı yaşama hakkına

sahip olduğu hallerde birlikte oturmaktan söz edilemeyeceği için, ar-

tık kiracının eşinin kontunun bulunması kira sözleşmesinin sona er-

dirilmesi için devreye sokulamayacaktır

90

. Burada önemli olan husus,

kiracının eşine ait taşınmazı kullanma imkanının bulunmasıdır. Eğer

eşler hukuken ayrı yaşama hakkına sahip olmaksızın fiilen ayrı yaşı-

yorlarsa, bu durumda tahliye davası açılabilecektir

91

.

IV. KİRACIDAN KAYNAKLANAN SEBEPLERLE AÇILACAK

TAHLİYE DAVALARINDA SÜRELERE İLİŞKİN YENİLİKLER

TBK. m. 352/1 hükmüne göre, kiracının tahliye taahhüdü vermesi

halinde kiraya verenin kira sözleşmesini sona erdirebileceği tarih, tah-

87 Burcuoğlu, a. g. e., s. 330.

88 Kiracı veya eşinin bir kooperatifte konutunun bulunması halinde, henüz kiracı

(veya eşi) adına tapuda tescil edilmiş olmamakla birlikte, ona tahsis edilmiş olma-

sı bile, 6570 sayılı Kanunun 7/son fıkrasının uygulanması için yeterlidir, Y. İBK,

E. 1966/21, K. 1968/4, T. 21. 02. 1968, (KİBB). ; (Burcuoğlu, a. g. e., s. 333).

89 Aral, a. g. e., s. 293; Zevkliler, a. g. e., s. 266.

90 Tandoğan, a. g. e., s. 272; Burcuoğlu, a. g. e., s. 334. Ayrılığa karar verilmesi ve ayrı

yaşama hakkı ile ilgili ayrıntılı bilgi için bkz. Turgut Akıntürk, Medeni Hukuk, 11.

Baskı, İstanbul, 2005, s. 249 ve 272; Bilge Öztan, Medeni Hukukun Temel Kavram-

ları, 17. Baskı, Ankara, 2005, s. 440.

91 Yavuz/Acar/Özen, BH Dersleri, s. 307.