160 / 465
TBB Dergisi 2012 (103)
Cengiz Topel ÇİFTÇİOĞLU
159
C- Silah Kullanma ve Silahlı Çatışma
Silah kullanma ve silahlı çatışma ülkemizde sık sık sorun olarak
ortaya çıkmış, kamuoyunda özellikle de basında yargısız infazlardan
söz edilmiştir. Türk hukukunda güvenlik güçlerinin güç ve silah kul-
lanma yetkisini düzenleyen birçok hüküm bulunmaktadır 2495 sayılı
Bazı Kurum ve Kuruluşların Korunması ve Güvenliklerinin sağlanma-
sı hakkında Kanun, 2692 sayılı Güvenlik Komutanlığı Kanunu, 6831
sayılı Orman Kanunu, 772 sayılı Çarşı ve Mahalle Bekçileri Kanunu,
1481 sayılı Asayişe Müessir Bazı Fiillerin Önlenmesi Hakkında Kanun,
1402 sayılı Sıkıyönetim Kanunu, 2935 sayılı Olağanüstü Hal Kanunu,
2911 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu, 5607 sayılı Kaçak-
çılıkla Mücadele Kanunu, 211 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri İç Hizmet
Kanunu, 2803 sayılı Jandarma Teşkilat Görev ve Yetkileri Kanunu ve
2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyetleri Hakkında Kanun gibi. Belediye
zabıtasında olduğu gibi bir kısım kolluk görevlilerinin de silah kullan-
ma yetkisi yoktur. Meşru savunma bakımından 2559 sayılı PVSKm.16’
da polisin silah kullanabileceği hüküm altına alınmıştır. 5681 sayılı
yasa ile 2007 yılında kanunda değişiklik yapılmıştır. 5681 sayılı kanun
ile değişik PVSK m. 16’da öngörülen ana ilkeleri şu şekilde özetlemek
mümkündür :
a) Yaşama hakkı tehlikeye girmedikçe başkasının yaşama hakkı-
nı tehlikeye sokmak olanaklı değildir (meşru müdafaa ve ıztırar
hali).
b) Silah, öldürmek kastı ile kullanılamaz.
c) Başka şekilde saldırı veya tehlikeyi def etmek mümkün ise, asla
silah kullanılamaz.
d) Başka türlü yakalama olanağı bulunmayan durumlarda, sağlığa
en az zarar verecek şekilde silah kullanılabilir.
e) Kaçan kişi, açıkça ve ısrarla ikaz edilmedikçe silah kullanılamaz.
f) Ölçülülük (oranlılık) ilkesi
49
.
49
Öztürk, Tezcan, Erdem, Sırma, Saygılar, Alan, s.99; Tezcan, Erdem, Sancakdar,
Önok, s.107-108.