296 / 465
TBB Dergisi 2012 (103)
Harun GÜNDÜZ
295
İlk olarak yeter sayıda milletvekilinin Meclisi 3.10.1987’de olağa-
nüstü toplantıya çağıran önergeleri Meclis Başkanı tarafından işleme
konulmamıştır. Buna gerekçe olarak Meclis Başkanı;
“çağrı gerekçesi
üzerinde her türlü değerlendirme ve incelemeyi yapma hakkı olduğunu, yapı-
lacak inceleme sonucunda gösterilen gerekçenin olağanüstü durumların do-
ğurduğu nadir hallerde Başkanlıkça paylaşılmamasının mümkün olduğunu,
nitekim mevcut gerekçenin de kendisi tarafından paylaşılmadığını ve muhte-
mel bir toplantının istikrarsızlığa yol açacağı endişesiyle Meclisi toplantıya
çağırmayı uygun görmediğini”
beyan etmiştir. Bu uygulamanın hemen
sonrasındaki günlerde yeter sayıda milletvekili tarafından yapılan iki
olağanüstü toplantı çağrısı da Meclis Başkanı tarafından dikkate alın-
mamıştır
33
.
1999 yılında yapılan erken seçim öncesinde verilen olağanüstü
toplantı önergesinin Meclis Başkanı tarafından kabul edilmesi üzerine
ise konu Anayasa Mahkemesi’ne taşınmıştır. Ancak mahkeme, sade-
ce İçtüzük kuralı niteliğindeki Meclis kararlarını denetleyebileceğini,
Meclis Başkanlığı’nın işlemlerini denetleyemeyeceğini belirtmek sure-
tiyle başvuruyu görevsizlik nedeniyle reddetmiştir
34
.
Bizce Anayasa’da öngörülmeyen gerekçe şartını dayanak göster-
mek suretiyle Meclis Başkanı’nın takdir yetkisi olduğu ve toplantı iste-
mini geri çevirebileceğini kabul etmek zorlama bir yorumdan ibarettir.
NEZİROĞLU’nun
35
da ifade ettiği gibi, Meclis Başkanı’nın çağrı gerek-
çesi üzerinde her türlü değerlendirme ve incelemeyi yapma ve eğer ge-
rekçeye katılmazsa Meclis’i toplantıya çağırmama yetkisi olduğu şek-
lindeki görüş, o zamanki uygulamaya çözüm üretme amaçlı zorlama
bir yorum olup hukuki dayanaktan da yoksundur. Zira gerekçenin asıl
tartışılması gereken yer Genel Kurul olmalıdır. Kaldı ki gerekçe şartı,
Anayasa’da bulunmayan bir şarttır. Eğer kanunkoyucu bu işi Meclis
33
Bu çağrılardan ilki, Meclis Başkanı’nın olağanüstü toplantı talebini reddeden
kararının genel görüşmeye açılmasına ilişkin olağanüstü toplantı talebidir. Ancak
bu istemin de Başkan tarafından yerine getirilmemesi üzerine, Meclis Başkanı’nın
kararlarında mensubu olduğu siyasi parti üst yönetiminin etkisinin ortaya
çıkartılması amacıyla bir Meclis Araştırması açılması istemiyle yapılan olağanüstü
toplantı istemi de Meclis Başkanı’nca dikkate alınmamıştır. Ayrıntılı bilgi için bkz.
Neziroğlu, a.g.e., s. 9
34
Anayasa Mahkemesi’nin 25.3.1999 tarih, E. 1999/12, K. 1999/5 sayılı kararı
35
Neziroğlu, a.g.e., s. 12-13