Background Image
Previous Page  462 / 465 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 462 / 465 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2012 (103)

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları

461

ğunu yinelemektedir, (bakınız

Nurettin Aldemir ve Diğerleri v. Türki-

ye,

no.32124/02, 32126/02, 32129/02, 32132/02, 32133/02, 32137/02

ve 32138/02, § 46, 18 Aralık2007). Mahkeme, dört başvuranın sadece

barışçıl bir gösteriye katılmaları nedeniyle yargılanmasını - ardından

beraat etmelerine rağmen - dikkate almıştır. Mahkeme, barışçıl bir gös-

terinin, prensip olarak, cezai yaptırım tehdidine tabi olmaması gerek-

tiği kanaatindedir(bakınız, gerekli değişiklikler birlikte,

Akgöl ve Göl v.

Türkiye,

no. 28495/06 ve 28516/06, §43, 17 Mayıs 2011).

82. Yukarıdaki anlatımlar ışığında Mahkeme, polislerin gösteriye

müdahalesinin, ve ayrıca bu nedenle haklarında soruşturma başlatıl-

masının, orantısız olduğunu ve Sözleşme’nin 11. maddesinin ikinci

fıkrası kapsamında düzenin bozulmasının önlenmesi için gerekli ol-

madığını belirtmektedir.

83. Bu doğrultuda dört başvuran açısından Sözleşme’nin 11. mad-

desinin ihlali söz konusudur.

III. SÖZLEŞME’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI

84. Sözleşme’nin 41. Maddesi şu şekildedir:

“Eğer Mahkeme bu Sözleşme ve Protokollerinin ihlal edildiğine ka-

rar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafın iç hukuku bu ihlalin so-

nuçlarını ancak kısmen ortadan kaldırılabiliyorsa, Mahkeme, gerektiği

takdirde, zarar gören taraf lehine adil bir tazmin verilmesine hükmeder.”

A. Tazminat

85. Manevi tazminat olarak ilk başvuran Nihal Pekaslan 30,000

Euro ve diğer dört başvuranın her biri ise 25,000 Euro talep etmektedir.

86. Hükümet, bu taleplerin ispatlanmamış ve çok fazla olduğu ka-

naatindedir.

87. Mahkeme, Sözleşme’nin 3. ve 11. maddeleri uyarınca tespit

edilen ihlaller açısından, dört başvuranın - Nihal Pekaslan, Kıvanç Pe-

kaslan, İbrahim Bozay ve Leyla Bozay - belirli miktarda sıkıntı çek-

tiği kabul edilebileceği düşüncesindedir. Hakkaniyet temelinde hük-

meden Mahkeme, manevi tazminat olarak dört başvuranın her birine

12,000 Euro ödenmesine karar vermiştir.