TBB Dergisi 104. Sayı

Bireysel Emeklilik Sistemine Yönelik Değişikliklerin Eleştirisi

116

naatimizce sosyal adalet ve hukuk duygusunu zedeleyecek bir teşeb-

büs olmanın ötesinden hukuken eleştiriye açıktır. Bu model değişikli-

ği yerine, kanaatimizce mevcut yapının daha işlevsel hale getirilmesi

seçeneği üzerinde durulabilir. Bu amaçla sistemin daha alt düzeydeki

gelir gruplarını da kapsayacak şekilde güçlendirilmesi ile memurları

da kapsamak üzere kamu kesimi çalışanlarına devlet sponsorluğu uy-

gulamasıyla yaygınlaştırılması ilk adımlar olabilir. Bu çerçevede, me-

murların ve çalışanların daha önce 3417 sayılı Çalışanların Tasarrufa

Teşvik Edilmesi ve Bu Tasarrufların Değerlendirilmesine Dair Kanunla

öngörülen

“zorunlu tasarruf”

sisteminde yaşadığı hayal kırıklığı daha

profesyonel bir yapı içinde geleceğe yönelik umuda dönüştürülebilir.

KAYNAKLAR

Akıllıoglu, Tekin.

“Kamu Yararı Kavramı Üzerine Düşünceler”

, Amme İdaresi Dergisi,

Haziran 1991, C. 24, S: 2, ss. 3-15.

Çağan, Nami. Vergilendirme Yetkisi, İstanbul: Kazancı Hukuk Yayınları, 1982.

Erdem, Tahir.

“Bireysel Emeklilik Stopajına İlişkin Önemli Bir Yargı Kararı”

, Lebib Yalkın,

S: 89, Mayıs 2011.

Ergun, Turgay, Ömer Bozkurt ve Seriye Sezen. Kamu Yönetimi Sözlügü. Yayın no:

283,

, 1998.

Gerek, Şahnaz ve Ali Rıza Aydın, Anayasa Yargısı ve Vergi Hukuku, Se

2005.

Gözler, Kemal.

“İngiltere’de Parlamento Neden ve Nasıl Ortaya Çıktı: Malî Hukukun Ana-

yasa Hukukundan Eskiliği Üzerine Bir Deneme”

, Prof. Dr. Mualla Öncel’e Arma-

ğan, Ankara, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 2009, c.I, s.365-374

, Konuluş Tarihi: 10.12.2009).

Güneş, Gülsen. Verginin Yasallığı İlkesi.

İstanbul:Alfa

, 1998.

Özcan, Hüseyin. Ansiklopedik Hukuk Sözlügü. 7. Baskı,

İstanbul:Alfa,

1993.

Teziç, Erdoğan. Anayasa Hukuku. 13. Baskı. Beta.