192 / 505
TBB Dergisi 2013 (105)
Ümit Süleyman ÜSTÜN
191
biyle uğrayacağı değer kaybının tecil faizinin çok üzerinde olabileceği
ve tecil faizinin gerçek zararı karşılamaya hizmet edemeyeceği de göz
ardı edilmemelidir
80
.
Mükellefe faiz ödenmesine ilişkin düzenleme mükellef hukuku-
nun gözetilmesi amacı ile yapılmışsa, borca da alacağa da aynı oranda
faiz uygulanmasının gerektiği belirtilmektedir
81
. Bununla aynı yön-
deki diğer bir görüşte de, maddedeki şartların gerçekleşmesindeki
adaletsizliklerin yanı sıra, oranlar bakımından da eşitliğe aykırılık bu-
lunduğu haklı olarak vurgulanmaktadır. Buna göre mükellef devlete
hangi şartlarda ve hangi oranlarda ödüyorsa, devlet de mükellefe aynı
oranda faiz ödemelidir. Dolayısıyla bu madde anayasa ve hukuka ay-
kırıdır
82
.
C. ANAYASA MAHKEMESİ’NİN İPTAL KARARI
ÖNCESİNDE, YARGI KARARI GEREĞİNCE
İADE HALİNDE FAİZ UYGULANMASI
Vergi yargısı kararıyla iptal edilen ve iadesi gereken vergilere faiz
ödenip ödenmeyeceği konusu büyük önem taşımaktadır. Anayasa
Mahkemesi’nin iptal kararı öncesi dönemde, uygulamada ortaya çı-
kan sıkıntılar ve görüş ayrılıkları da bu noktadan kaynaklanmaktadır.
VUK’un 112/4. maddesinde yer alan fazla ve yersiz alınan vergi-
lerin “
120. madde hükümlerine göre red ve iadesi gereken vergi ile birlikte
”
mükellefe ödeneceği hükmü, mahkeme kararı gereğince iade edilecek
vergileri kapsamadığı sonucunu doğurmaktadır
83
. Bu düzenlemenin
yargı kararı ile verginin iadesinde yeterli netliğe sahip olmadığı
84
, bu
yüzden uygulamadaki tereddüt ve ihtilafların bu konuda meydana
geldiği ifade edilmektedir
85
. Zaten konu Anayasa Mahkemesi’nin önü-
ne bu gerekçeden dolayı getirilmiştir.
80
ERMUMCU, s. 155.
81
SONSUZOĞLU, s. 105.
82
ÜZELTÜRK Hakan, “Vergilerin Kanuniliği – Kanunların Meşruluğu: Yüzyılların
Serüveni”,
Kriz Ortamında Vergi Politikalarının Değerlendirilmesi
, 25. Türkiye Mali-
ye Sempozyumu, Yaklaşım Yayıncılık, Ankara 2011, s. 135-136.
83
ERMUMCU, s. 152, 157.
84
BAYAR, s. 311.
85
ERMUMCU, s. 152.