TBB Dergisi 105. Sayı

198 / 505

TBB Dergisi 2013 (105) Ümit Süleyman ÜSTÜN 197
Diğer kararlarda da hep kanunda hüküm bulunmadığı için faize
hükmedilemeyeceği vurgulanmaktadır 101.
B. 1999 YILINDAN SONRAKİ DÖNEMDE VERGİ
YARGISININ YAKLAŞIMI
Bu dönemde vergi yargısına taşınan husus, asıl tartışma konusunu
teşkil eden yargı kararı uyarınca geri verilecek vergilere faiz uygulanıp
uygulanamayacağına ilişkindir. Mükellefler kendilerine iade edilecek
vergileri işleyecek faiziyle birlikte talep etmektedir. Aşağıda ele alına-
cağı üzere, bu dönemde vergi yargısında bir görüş birliği bulunma-
maktadır. Hâkimler birbirinden çok farklı kararlara imza atmaktadır.
Bu dönemde temelde iki tür karar verilmektedir. İlki, yargı kararı
uyarınca iade edilen vergilere faiz ödenmesine ilişkin olarak kanunda
bir hüküm bulunmadığından faiz ödenmesinin mümkün olmadığıdır.
İkinci olarak ise faizin niteliğinden hareket edilmekte ve faizin tazmin
maksadının bulunduğu dolayısıyla yargı kararıyla iade edilecek ver-
gilerde de mükellefe faiz ödeneceğidir. Ancak mükellefe iadede faiz
ödenmesine dair kararların kendi içinde de bir yeknesaklık bulun-
mamaktadır. Bu kararların bazısında gecikme faizinin, bazısında da
kanunî faizin uygulanması gerektiği belirtilmektedir.
1) Yargı kararı uyarınca iadesi gereken vergilerde (mükellefin da-
vayı kazanması halinde daha önce ödemiş bulunduğu verginin kendi-
sine iadesinde), mahkemelerce verilen kararların ilk grubu, kanunda
bu durum için faiz ödenmesinin düzenlenmediği gerekçesine dayan-
maktadır. Bu durumda mahkemelerin sadece “yasa ekranının önü”ne
101 “213 sayılı Vergi Usul Kanununda fazladan tahsil olunan verginin kanuni faizi ile bir-
likte iadesini öngören bir hükme yer verilmediğinden davacı bankanın ihtirazi kayıtla
ödediği damga vergisi ve gecikme faizinin yasal faizi ile birlikte iadesi talebinin yerin-
de görülmediği…”. Dş.9.D. 22.05.1996 gün ve E. 1996/519, K. 1996/1886, http://
“Vergi Usul Kanununun hiç bir maddesinde fazla tahsil olunan
verginin kanuni faizi ile birlikte iadesini öngören bir hükme yer verilmediği, diğer taraftan
davalı idareye bağlı Vergi Dairesi Müdürlüğünce tarhiyatın kısmen terkinine ilişkin ka-
rarın 14.12.1990 tarihinde tebliği üzerine 8.1.1991 tarihinde düzenlenen düzeltme fişine
dayanılarak, 2577 sayılı Kanunun 28.maddesinde yazılı 60 günlük süre içinde fazla vergi,
gecikme faizi ve gecikme zamlarının terkini ile davacıya iadesi yolunda işlem tesis edildi-
ğinin anlaşıldığı…”. Dş.3.D. 14.12.1993 gün ve E. 1992/1866, K. 1993/3667, http://
“Olay tarihi ve geri ödemenin yapıldığı tarih olan 30.6.1997’ de
tazminat ve yasal faize ilişkin bir düzenlemenin de bulunmadığı…”, Dş.4.D. 24.02.2003
gün ve E. 2002/3283, K. 2003/514, .