98 / 473
TBB Dergisi 2013 (106)
Ertuğrul YUVALI
97
Yeni Türk Ceza Kanunu’nun “ayrımcılık” başlıklı 122. maddesi ise
sadece cinsiyet ayrımı değil, diğer tüm ayrımcılık hallerini açıkça suç
olarak düzenlemiş, üstelik İş Kanunundan farklı olarak işe almada da
dil, ırk, renk, cinsiyet, özürlülük, din vb. gibi nedenlerle ayrım yap-
mayı yaptırıma bağlamıştır. Nitekim söz konusu hükme göre; “Kişiler
arasında dil, ırk, renk, cinsiyet, özürlülük, siyasi düşünce, felsefi inanç,
din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım yaparak… kimse hakkında
altı aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası verilir”.
Görüldüğü üzere T.C.K.’nun 122. maddesi itibariyle artık Türk
Hukukunda işe almada ayrım yasağının bulunmadığını savunmak
güçtür
13
. Ancak daha öncede belirttiğimiz gibi İş Kanunu itibariyle işe
almada ayrımcılık yapılmasının her hangi bir yaptırımı yoktur. Buna
karşılık Ceza Kanunumuz işe almada ayrımcılık yapmayı suç olarak
kabul etmiş ve yaptırıma bağlamıştır.
Sonuç olarak diyebiliriz ki; T.C.K.’nun 122. maddesi hükmü kar-
şısında işveren işe almada cinsiyet, dil, ırk, renk, özürlülük vb. gibi
sebeplere dayanarak ayrımcılık yapamaz.
14
Ancak söz konusu mutlak
ayrım yasakları dışında kalan “genel anlamda eşit davranma borcu”
15
işe almada söz konusu olmaz. Yine daha önce de ifade ettiğimiz gibi
İ.K.’nun 5. maddesinin 6. fıkrasında işe almada ayrım yasağına aykı-
rılığa karşı bir yaptırım öngörülmemiş olması, kanaatimizce hükmü
etkisizleştirmektedir ve bu bağlamda yeni bir düzenleme yapılması
yerinde olur. Zira mutlak ayrım yasaklarının temel hak ve özgürlük-
lerle doğrudan ilişkisi dikkate alındığında, bu hususun İş Kanunu ba-
kımından yaptırımsız kalması yerinde olmamıştır.
16
13
Sevimli, Ahmet; İşçinin Özel Yaşamına Müdahalenin Sınırları, İstanbul Legal Ya-
yınları, 2006.
s. 87.; Yenisey, Kübra Doğan; “İş Kanununda Eşitlik İlkesi ve Ayrımcılık Yasağı”,
İşyerinde Psikolojik Taciz(Mobbing), Cinsel Taciz, Eşitlik İlkesi ve Ayrım Yasağı
Semineri, Çalışma ve Toplum, S.11, 2006/4, s.63-81. , s. 67.
14
Mollamahmutoğlu, Hamdi/ Astarlı, Muhittin; İş Hukuku, 5. Bası, Turhan Kitabe-
vi, Ankara 2012, s. 664.
15
Ayrımcılık yasağı ile ilgili normlar, şahısları bir takım özellikleri(cinsiyet, renk,
ırk vb.) ve tercihleri(siyasal düşünce, felsefi inanç, din vb) sebebiyle olumsuz dav-
ranışların muhatabı olmaya veya bazı menfaatlerden yoksun bırakılmaya karşı
koruyan normlardır. Buna karşılık genel anlamda eşit davranma borcu, aynı veya
benzer durumda bulunan kişilerin farklı işleme tabi tutulmamasını, haklı ve ob-
jektif nedenler dayanmadıkça kişiler arasında ayrım yapılmamasını ve kişilere
ayrıcalık yapılmamasını öngören bir borç olarak tanımlanabilir
16
Yenisey, Ayrımcılık Yasağı, s. 67.