Background Image
Previous Page  179 / 505 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 179 / 505 Next Page
Page Background

Çevre Örgütlerinin Çevresel Yönetime Katılma Sürecinde Dayandığı Haklar

178

2. Talep Edilebilir Bir Çevre Hakkı

Temel hak ve hürriyetler ancak yaşanabilir bir çevre var olursa

kullanılabilir.

11

İnsanlar bu gerçeği, çevresel bozulmaların kendileri-

ni etkilediği andan itibaren fark etmeye başlamışlardır. Sanayileşmiş

ülkelerin başında yer alan İngiltere’de 1950’li yıllarda yaşanan hava

kirliliği yüzlerce insanın ölümüne sebep olmuş; 1960’lı yıllarda yaşa-

nan pek çok tanker kazası, gelişmiş ya da az gelişmiş ülke ayrımına

bakılmaksızın, herkesin okyanuslarını ve kıyılarını kirletmiş; ormanlık

alanlar, sanayi üretiminin sonucu oluşan asit yağmurlarıyla yok olma-

ya başlamış; canlı yaşamı ise ozon tabakasının incelmeye başlamasıyla

tehdit altına girmiştir. Yaşanan olaylar sonucu oluşan farkındalık, top-

lumları sistem eleştirisi yapmaya ve topyekûn bir hak mücadelesine

girmeye teşvik etmiştir. Bu mücadelenin başlamasında anti-nükleer

hareket olan 68 Gençlik Hareketi’nin, çevreci örgütlerin ve baskı grup-

larının de etkisi büyüktür.

12

Toplumlarda oluşan bu tepkiyi Roma Kulübü’nün 1972 tarihinde

yayınladığı “Büyümenin Sınırları” başlıklı raporu izlemiştir. Büyüme

ile doğal kaynaklar arasındaki ilişkiye dikkat çeken rapor, kaynakla-

rın, sanıldığının aksine, sınırlı olduğunu ve mevcut üretim-tüketim

alışkanlıklarıyla devam edilirse kaynakların tükeneceğini, dolayısıyla

ekonominin bir geleceğinin olmadığını belirtmiştir. Çözüm olarak da

sıfır büyümeyi önermiştir.

13

Bu şekilde çevre, hem toplumların hem

de ekonomik aktörlerin gelecek kaygısı haline dönüşmüştür. Bu “ge-

lecek kaygısı”, çevrenin insana karşı ve fakat insan için, başka bir ifa-

deyle çevrenin antroposentrik (insan-merkezli) yaklaşımla, korunması

gerektiği fikrini yaratmıştır. Bütün bu eylemsel ve düşünsel sürecin

sonunda devletler, uluslararası düzeyde bu konunun düzenlenmesi

gerektiğini ortaya koymuşlardır.

11

Jean-Pierre Marguénaud, s.86.

12

Yasemin Özdek, İnsan Hakkı Olarak Çevre Hakkı,

Türkiye ve Ortadoğu

Amme İdaresi Enstitüsü

, Ankara, 1993, s. 89; Buğrahan Eldelekli, Çevre

Hukuku Bakımından Çevre Hakkı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim

Dalı, Ankara, 2010, s.24 vd; Mihriban Şengül, “Neoliberal Bir İnsan Hakkı

Olarak Çevre Hakkı”, in Disiplinler arası Yaklaşımla İnsan Hakları, Beta

Yayınları, İstanbul, 2010, s.363 vd.

13

Donella H. Meadows & Dennis L. Meadows , The Limites to Growth: : A Report

for the Club of Rome’s Project on the Predicament of Mankind,

Paperback

, 1979.