

TBB Dergisi 2013 (109)
Ülkü HALATÇI ULUSOY
309
Ulusal hava sahasında her devlet, o alan üzerinde tam ve münha-
sır yetkilere sahiptir, ülke devletinin egemenliği geçerlidir. Hava ula-
şımı konusunda deniz ulaşımından farklı olarak yerleşik uluslararası
örf adet hukuku kuralları bulunmadığından karasularında uygulanan
zararsız geçiş hakkı
hava sahasında uygulanmamaktadır.
20
Buradan çı-
kan sonuç şudur: her devlet uluslararası bir yükümlülüğü olmadıkça
ülkesi üzerindeki uçuşları istediği gibi düzenleyebilir ve gerektiğinde
yasaklayabilir. Bu da izinsiz gerçekleştirilen uçuşların egemenliğin ih-
lali anlamına geleceğini göstermektedir.
Chicago Sözleşmesi’nin 1 ve 2. maddelerine göre, kara ülkesi ve
karasularının üzerindeki saha, devletin ulusal hava sahasını teşkil
eder. Devletin egemenliği karasularının bittiği yerde son bulur. Açık
deniz üzerindeki hava sahası üzerinde hiçbir devletin egemenlik yet-
kisi yoktur. Benzer şekilde kıyı devletinin kıtasahanlığı ve münhasır
ekonomik bölgesinin olması bu deniz alanları üzerinde de devletlere
egemenlik yetkisi vermez. Öte yandan ICAO, uluslararası hava saha-
sında uyulması gereken bazı kurallar da belirlemiştir. Ancak bu ku-
rallar sadece sivil uçaklar için geçerli olduğundan devlet uçakları bu
kurallardan etkilenmez.
21
1958 tarihli Karasuları ve Bitişik Bölge Sözleşmesi, devletin ege-
menliğinin karasularının üzerindeki hava sahasını da kapsadığını be-
lirtmektedir. 1958 tarihli Karasuları Sözleşmesi’nin 2. maddesini aynen
tekrarlayan 1982 tarihli Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi
(BMDHS)
22
madde 2/2’ye göre, kıyı devletinin egemenliği karasuları-
nın üzerindeki hava sahasını da kapsamaktadır. Hava sahasının hu-
kuki statüsünün karasularınınki ile aynı olması, uluslararası hukukun
bir genel ilkesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bunun tek istisnası önce
de belirtilen gemilere karasularında zararsız geçiş hakkı tanınmışken,
uçaklara karasuları üzerindeki havasahasında böyle bir hak verilme-
miş olmasıdır.
23
20
SUR, Melda, Uluslararası Hukukun Esasları, Beta Yayınevi, İstanbul, 2010, s.374.
21
SUR, s.376.
22
Sözleşme için bkz.
http://www.un.org/depts/los/convention_agreements/con-vention_overview_convention.htm (10.10.2013)
23
KATSOUFROS, s.86 ss.76-106.