204 / 441
TBB Dergisi 2014 (110)
Oytun CANYAŞ
203
Münhasıran lex posterior ilkesini haklılaştırmaya yönelen bir baş-
ka görüş ise, hukukun sürekli bir değişim içinde olmasından hareket
etmektedir.
85
Buna göre, sonraki normun önceki normu ilgasıyla nor-
matif sisteme yeni bir norm eklenmektedir. Bu görüş, norm yaratma
yetkisinin önceki normu otomatik olarak ilga etme yetkisi olmadığın-
dan hareketle eleştirilmektedir.
86
Bir normun yürürlüğe girmesi önce-
ki normu otomatik olarak değiştirmediğinden her iki norm da geçerli
olmaya devam edecektir.
87
Bu durumda da normlar arasındaki çatış-
maları çözmek mümkün olamayacaktır.
Yukarıdaki açıklamalarımız göstermektedir ki, pozitif hukuktaki
düzenlemeler dışında lex posterior ve lex specialis ilkelerinin bağlayı-
cılığı oldukça zayıf temellere dayanmaktadır. Zira hukuk sistemlerin-
de çatışan her iki norm da geçerliliğini devam ettirmektedir. Hangi ge-
rekçe ileri sürülürse sürülsün normlardan birinin zımnen ilga edildiği
ortaya konulamamaktadır. Bu nedenle anılan ilkeleri çatışma çözme
ilkeleri olarak geçerli kılabilmek, pozitif hukukta bu yönde bir nor-
mun varlığını gerekli kılmaktadır. Bunun dışındaki tüm haklılaştırma
çabaları sonuçsuz kalmaktadır. Ne var ki, adı geçen ilkelerin a priori
ilkelermişçesine uygulandığı söylenebilir. Gerçekten de hukuk uygu-
layıcılarının lex posterior ve lex specialis ilkelerinin geçerliliği-pozitif
hukuktaki yeri noktasında herhangi bir tereddüde düşmeksizin anılan
ilkeleri uyguladığı gözlemlenebilmektedir
88
. Bu nedenle, söz konusu
ilkelerin uygulanma koşulları, haklılaştırma sorunundan bağımsız
olarak ele alınmıştır.
85
Kammerhofer, s.165
86
İbid.
87
İbid.
88
Örnek kararlar için bkz. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu T.15.6.2012, E.2012/21-
96, K.2012/396; Yargıtay Ceza Genel Kurulu, T.27/1/1984, E.1983/6-360,
K.1984/32’deyer alan karşı oy yazısı. Yargıtay İBK. 22.1.1988 tarih ve E.1986/5,
K.1988/1’’de yer alan karşı oy yazısı: “…Eğer, öğretideki egemen görüşe göre,
T. Y. Yasasının 143/2. maddesindeki özelleştirici öğelerin daha ağır bastığı ileri
sürülerek Borçlar Yasasına göre özel olduğu görüşü benimsenirse, yine çoğun-
luk görüşünün vardığı sonuca varılarak, bu maddenin Borçlar Yasasını tamam-
ladığı ileri sürülemez. Çünkü, normların yarışmasında ya da içtimaında, özel
hüküm genel hükmün önüne geçerek onun uygulanmasını kesinlikle önleye-
cektir…”.