200 / 441
TBB Dergisi 2014 (110)
Oytun CANYAŞ
199
İlk yaklaşıma göre, özel norm, genel normun istisnasını teşkil ettiği
için uygulanır.
63
İkinci yaklaşıma göre ise, lex specialis ilkesi daha ge-
nel olan normun uygulanmamasını haklılaştıran bir araçtır.
64
Her iki
yaklaşım arasında daha çok kabul göreni birinci yaklaşımdır.
65
Buna
göre, özel norm, genel normun istisnasını teşkil ettiğinden özel norm
genel normun kapsamı içinde bir boşluk yaratmaktadır.
66
Dolayısıy-
la bu yaklaşımda özel norm daha dar ve somut kapsamı aracılığıyla
genel normu kısmen ilga etmektedir. Bu durumda özel norm genel
normun geçerli olduğu alanı azaltmaktadır.
67
İkinci yaklaşımdaysa,
genel norm var olmaya devam etmekte ancak değiştirilmektedir. An-
cak burada genel normun kapsamı daraltılmaz; genel norm aynı kap-
sam ile geçerli olmaya devam eder.
68
Bizim görüşümüz birinci yakla-
şımı benimseme yönündedir. Zira özel norm-genel norm çatışması iki
normun uygulanma alanlarındaki farklılıktan hareketle saptandığına
göre, uygulama alanı daha sınırlı olanın genel olandan daha farklı ko-
şullar belirlemesi söz konusudur. Bu farklılıklar kaplamı daha geniş
olan norma getirilmiş istisnalardır. Özel norm-genel norm ilişkisi aşa-
ğıdaki biçimde gösterilebilir:
63
Kammerhofer, s.148
64
Kammerhofer, s.148
65
İbid., s.151
66
İbid., s.151
67
İbid., s.148-150
68
Kammerhofer, s.151