238 / 441
TBB Dergisi 2014 (110)
Harun YILMAZ
237
kuralları yasama organınca belirlendikten sonra verilebilir
58
. Bu görüş-
ten çıkan sonuç olarak, idarenin düzenleme yapabilmesi için, kanu-
nun, idareye bırakılan düzenleme alanının temel ilkelerini koyması,
başka bir ifadeyle, çerçevesini çizmesi gerekmektedir
59
. Anayasa uya-
rınca, yasama organı ilkel ve asli düzenleme yetkisine sahip olmasına
rağmen, yasama organı bu yetkisini devretme yetkisine ya da bu yet-
kinin devri sonucu doğuracak yasa yapma yetkisine sahip değildir.
Anayasa Mahkemesi bir başka kararında, yasama organının dü-
zenleme yetkisini açıklarken güzel bir benzetme yapma yoluna gide-
rek şu yönde hüküm tesis etmiştir:
“…Kuşkusuz ki Yasama Organının
geniş bir düzenleme alanı vardır. Ancak bu alan ne kadar geniş olursa olsun
Anayasa’ya dayanmak zorundadır. Çünkü bir ‘Hukuk Devleti’ndeki düzen-
lemeler muhteşem bir ağaca benzer. Anayasa bu ağacın kökünü(temelini),
kanunlar gövdesini, tüzük ve yönetmelikler kollarını, tebliğ ve genelgeler
dallarını, çeşitli açıklamalar ise yapraklarını oluşturur. Bir ağacın kaynağını
kökünden almayan bir ‘uzvunun’ hayatta kalması mümkün olmadığı gibi,
bir ‘Hukuk Devleti’nde kaynağını Anayasa’dan almayan bir düzenlemenin
hukuk aleminde varlığını sürdürmesi düşünülemez
60
.’’
Genel kabul gören görüş uyarınca, idareye sınırları belirsiz bir tak-
dir yetkisi tanınması, yasama yetkisinin devredilmezliği ilkesine ay-
kırıdır. Mahkeme bu teze ilişkin verdiği bir kararında şu hükme var-
mıştır:
“
İ
lkel bir yetki olan yasama yetkisine sahip yasa koyucu, belli konuda
gerekli kuralları eksiksiz olarak koyacak, eğer uygun veya zorunlu görürse,
onların uygulanması yolunda sınırları iyice gösterilmiş alanlar bırakacak,
idare ancak o alanlar içindeki takdir yetkisine dayanarak, yasalara aykırı ol-
mamak üzere bir takım kurallar koyup yasanın uygulanmasını sağlayacaktır.
(…) Devlet içinde yürütmenin görevleri ise, ancak yasa kurallarını uygula-
maktır
61
.’’
58
AYM., T.29.11.2006, E.2004/102, K.2005/96,
R.G.
07.09.2006, S.26282; AYM.,
T.23.02.2006, E.2005/42, K.2006/27,
R.G.
23.03.2007, S.26471.
59
AYM., T.01.06.2005, E.2004/60, K.2005/33,
R.G.
23.03.2006, S.26117: “…657 sayılı
Yasa’nın 29. maddesinde belirlenen sınırlar içinde hangi nitelik ve nicelikteki he-
diyenin insani ilişkilerin kabul edilebilir ölçüsünü aştığını günün koşullarına göre
belirleme yetki ve görevinin Kurul’a verilmesi, kamu görevlisine getirilmiş yeni
bir yükümlülük olmadığı gibi yasama yetkisinin devri anlamına gelmez.’’
60
AYM., T.11.06.2003, E.2001/346, K.2003/63,
R.G.
08.11.2003, S.25283 (Altı tarafı-
mızdan çizilmiştir.)
61
AYM., T.23,24,25.10.1969, E.1967/41, K.1969/57,
R.G.
12.03.1971, S.13776.