182 / 533
TBB Dergisi 2014 (111)
Ersin ŞARE
181
giderilmesi gereken zararın maddi zarar olduğu kabul edilmiştir.
45
Bu
konuda ortaya çıkacak asıl sorun zararın tespiti noktasında olacaktır.
Çünkü ceza mahkemelerinin zararın tespiti hususunda bir yükümlü-
lükleri bulunmamaktadır. Bu açıdan bakıldığında, hükmün açıklan-
masının geri bırakılması bir anlamda sanıkla mağdurun anlaşmasına
bağlanmıştır. Böyle bir anlaşmaya varılması halinde mahkemece on-
ların anlaştığı miktarın zarar miktarı olarak kabul edilmesi mümkün
olabilecektir.
46
Anlaşma olmadığı takdirde mahkeme basit bir araştır-
ma ile zararı tespit edecektir.
47
Bu durumda sanık, mağdurun veya ka-
munun uğradığı zararı giderdiğini mağdurun beyanı veya mağdurun
imzasını taşıyan belge delili ile ispat edebilir.
48
Zararın bizzat sanık tarafından yerine getirilmesi gerekmeyip, sa-
nık adına onun bilgisi ve rızası tahtında üçüncü kişiler tarafından da
tazmin, aynen iade veya eski hale getirme suretiyle de giderilmesi ola-
naklıdır.” 5271 sayılı Yasanın 231. maddesindeki düzenleme, kişinin
ileride hukuk mahkemesinde şahsi hak davası açmasına ve giderilme-
diğini düşündüğü gerçek zararın saptanarak kalan kısmın da hükme-
dilmesini isteme yönünden bir engel oluşturmamaktadır.
49
Aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya maddi zararın taz-
min suretiyle giderilmesinin söz konusu olmadığı, başka bir ifadeyle
herhangi bir zararın doğmadığı veya maddi zarar doğurmaya elve-
rişli olmayan (hakaret, tehdit vb.) suçlarda zararın giderilmesi koşulu
aranmayabilecektir.
50
lamda bir zarar olmayıp aynı zamanda manevi zararı da kapsar. CMK madde
231/6-c^de ‘tamamen’ ve ‘tazmin’ ibarelerinin kullanılması da bu zararın sadece
maddi nitelikte zarar olmayıp, suç nedeniyle ortaya çıkan bütün zararları kapsa-
dığını göstermektedir.’
45
4. CD 18.02.2009, 19019 E 2733 K aktaran Parlar s. 2008, aynı doğrultuda görüş için
bkz. Kunter/Yenisey/Nuhoğlu s. 1531
46
Aksoy s. 237
47
Yargıtay 12. CD, 2011/18999 E 2012/11455 K ‘sanığın soruşturma ve kovuşturma
aşamalarında katılanlar ile uzlaşmak ve zararı karşılamak istediğini, beyan ettiği-
ni, katılanların bu konudaki olumsuz yaklaşımları nedeniyle, taraflar arasında uz-
laşmanın sağlanamadığı anlaşılmakla, mahekemenin basit bir inceleme ile mevcut
yaralanmalar nedeniyle katılanların uğradıkları maddi zarar miktarı tespit edilip,
sanığa bu zararı giderme imkanı tanınıp sonucuna göre 5560 sayılı kanunla de-
ğişik CMK’nın 231. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının
değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm tesisi’
48
Centel/Zafer s. 705
49
CGK. 3.2.2009, 111-250/3
50
Parlar s. 22, Kunter/Yenisey/Nuhoğlu s. 1531 aynı doğrultuda karar için bkz. 4
CD. 22.2.2010, 2256-2985, Artuç s. 120, 8. CD 2010/1260 E 2012/17 K, ‘herhangi
bir zararın doğmadığı hallerde veya zarar doğurmaya elverişli olmayan suçlar