339 / 413
Yeşilçam’dan Popüler Hukuk Kültürüne Mesajlar
338
ran, kamu adına adalet arayan kişidir savcı. Yeşilçammelodramlarında
ise savcı, adaletin halden anlamayan aktörüdür. Duruşmanın acımasız
karakteridir. Reel hukuk uygulamasında savcının sanıkla bir sorunu
yoktur, o yalnızca görevi gereği oradadır ve görevini yapmaktadır.
Görevini yaparken de işine duygularını karıştırması, sesini yükseltip
alçaltması, sanığa hakaret etmesi beklenmez. Savcının iddiayı oku-
makla yetinmesi gerekirken, izlenen filmlerde ayağa kalktığı, sanıkla
göz teması kurduğu, iddianameyi kişiselleştirdiği, iddiasını anlatırken
sanığı “Ana Hakkı Ödenmez” filminde “şeytan, kirli” gibi hakaret dolu
sözlerle itham ettiği, cübbesinin bol kolunu sallayarak, kendisine göre
zayıf konumdaki sanığı parmağıyla da işaret ettiği, savcı ile sanık ara-
sında duygusal bağ varsa savcının hakaret dolu ithamlarının dozunun
daha da arttığı görülür. Kelepçeli Melek filminde savcı Nazım’ın, eski
nişanlısı sanık Nevin’i “melek maskesine bürünmüş şeytan” ilan ede-
rek uzun bir konuşma yapması, bu örneklerin temsilcisi niteliğindedir.
Yeşilçam melodramlarında sanıklar hep suçsuz olunca savcılar da
hep suçsuzları bilmeden toplum yararını gözeterek itham ederler. Top-
lumu mikrop olarak addettikleri kötülerden temizlemek dışında bir
amaçları yoktur:
Savcı:
Karşınızda boynu bükük duran bu adam cemiyet için bir mik-
roptur. Masum duruşuyla hislerinizi gıcıklamak, merhametinizi celp etmek
istiyor... (Avare-1964)
Hep erkektirler. Kadınlara bu görev yakıştırılmaz. Görevini her
şeyden üstün tutar. Kimseye acımaz. Yüreği sızlasa da vicdanı hep ya-
salardan yanadır:
Savcı Nazım: …
Ama vazifesini yersiz merhametten daha üstün tutan,
bütün duygulardan daha kutsal addeden bir savcı olarak da yüreğim sızlasa
bile vicdanım sayın yargıçlar, karşınızda melek maskesine bürünmüş bir şey-
tan bulunuyor dememi emrediyor. (Kelepçeli Melek-1967)
En ağır cezaları ister. Mahkemenin merhamet göstermesinden
memnun olmaz:
Duruşma Savcısı: …
Kendisinin yüksek merhamet ve müsamahanıza
hiçbir suretle layık olmadığı meydandadır. Bu bakımdan hakkında Türk Ceza
Kanunu’nun 451.maddesinin 2.fıkrasının tatbiki ile idamına karar verilmesini
talep ederim. (Ana Hakkı Ödenmez-1967)