TBB Dergisi 116.Sayı

TBB Dergisi 2016 (116)

Faruk TURİNAY

Türk Devletinin ve Cumhuriyetin varlığını tehlikeye düşürmek, Dev-

let otoritesini zaafa uğratmak veya yıkmak veya ele geçirmek, temel

hak ve hürriyetleri yok etmek, Devletin iç ve dış güvenliğini, kamu

düzenini veya genel sağlığı bozmak amacıyla her türlü suç teşkil eden

eylemleri işleyecek kişi veya kişilerin mensup olduğu örgüt, terör ör-

gütüdür.” diyebiliriz.

Bu tanımda terör örgütünü diğer suç örgütlerinden ayıran en

önemli unsurlar açıklığa kavuşmuş olmaktadır: Yöntem (modus ope-

randi) ve amaç. Bu itibarla, bir örgütün terör örgütü olabilmesi için iki

temel şart vardır:

Örgüte mensup kişi ya da kişilerin suç fiillerini işlerken cebir ve

şiddet kullanarak baskı, korkutma, yıldırma, sindirme veya tehdit

yöntemlerinden birini uygulaması gerekmektedir

Örgüte mensup kişi ya da kişilerin Anayasada belirtilen Cumhuri-

yetin niteliklerini, siyasî, hukukî, sosyal, laik, ekonomik düzeni değiş-

tirmek, Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü bozmak,

Türk Devletinin ve Cumhuriyetin varlığını tehlikeye düşürmek, Dev-

let otoritesini zaafa uğratmak veya yıkmak veya ele geçirmek, temel

hak ve hürriyetleri yok etmek, Devletin iç ve dış güvenliğini, kamu

düzenini veya genel sağlığı bozmak saiklerinden biriyle suç işlemesi

gerekmektedir.

2. Terör Suçlusunun Örgütü: Totoloji veya Amaç Odaklı

Yaklaşım

Terörle Mücadele Kanunu’nun 2. maddesinde ayrı bir terör suç-

lusu tarifi yapmayı gerekli gören kanun koyucu, şu şekilde bir tanım

yapma yoluna gitmiştir:

“Birinci maddede belirlenen amaçlara ulaşmak için meydana ge-

tirilmiş örgütlerin mensubu olup da, bu amaçlar doğrultusunda di-

ğerleri ile beraber veya tek başına suç işleyen veya amaçlanan suçu

işlemese dahi örgütlerin mensubu olan kişi terör suçlusudur.

Söz konusu düzenleme Anayasa Mahkemesi’nin bir kararında suçta ve cezada

kanunilik ilkesi bakımından incelenmiş ve terör tanımı kanunilik ilkesine uygun

bulunmuştur. Anayasa Mahkemesi, 31.03.1992, E. 1991/18, K. 1992/20 sayılı

Karar, Resmi Gazete 27.01.1993-21478 Mükerrer, s. 1 vd.