119

Türk Borçlar Kanununda Yüklenicinin Sadakat ve Özen Borcu

374

zenlemesinde, “vekil, müvekkile karşı vekâleti iyi bir surette ifa ile mü-

kelleftir” hükmü ve m.386/II düzenlemesinde, “diğer akitler hakkında-

ki kanuni hükümlere tabi olmayan işlerde dahi, vekâlet hükümleri cari

olur” hükmü dikkate alınarak doktrinde genellikle kabul edilen görüşe

göre, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 386/II hükmü gereğince, kanunla

düzenlenmeyen iş görme sözleşmeleri hakkında vekâlet sözleşmesini

düzenleyen kanun hükümlerinin uygulanması gibi kanunla düzenle-

nen iş görme sözleşmeleri hakkında da, boşluk bulunan durumlarda

vekâlet sözleşmesini düzenleyen kanun hükümlerinden yararlanılarak

bunun sonucunda BK m.390’a kıyasen yüklenicinin iş sahibine karşı

sadakat borcunun varlığı kabul edilmekteydi.

Sadakat borcu 6098 sayılı TBK’nın 471/1 maddesinde düzenlenmiş-

tir. “Yüklenici, üstlendiği edimleri iş sahibinin haklı menfaatlerini gö-

zeterek, sadakat ve özenle ifa etmek zorundadır” hükmü ile yüklenici-

nin sadakat borcu açıkça belirtilmiştir. Burada kanun koyucu sadakat

borcunun özellikle edimin ifası sırasında olacağını kabul etmişse de,

sadakat borcunun sözleşme öncesi, edimlerin ifası ve sözleşme sonra-

sı zaman diliminde de varlığının kabul eden görüş

dikkate alınarak

yeni düzenlemede belirtilmemiş olsa da ifa öncesi, ifa sırasında ve son-

rasında da yüklenicinin sadakat borcunun varlığı kabul edilmelidir.

2- YÜKLENİCİNİN ÖZEN BORCU

Özen, “asıl borcun ifası için zaruri dikkat, itina, fikri ve bedeni

yetenek gibi borçludan istenen özelliklerin tamamı” olarak tanımlan-

maktadır.

Eser sözleşmelerinde özen borcu, sözleşmeye tümden ege-

men olan genel bir niteliğe sahiptir ve sadakat borcunun somutlaştırıl-

mış bir şeklidir.

Eser sözleşmesinde sözleşme ihlali, hiç veya gereği

gibi ifa etmeme şeklinde ortaya çıkabilir. TBK düzenlemeleri ile eser

meydana getirme borcu ile bağlantılı olarak yükleniciye özenli olarak

iş görme yükümü yüklemiştir.

Cevdet Yavuz, TürkBorçlarHukukuÖzelHükümler, BetaYayınları, İstanbul-2013,

s.970.

Gökyayla, s.786.

Veysel Başpınar, Vekilin Özen Borcundan Doğan Sorumluluğu, 2. Bası,

Ankara-2004, s.124.

Gauch’tan akt. Zevkliler- Gökyayla, s.488.

Gümüş, Borçlar, s.44.