Background Image
Previous Page  596 / 617 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 596 / 617 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2015 (120) 

Cengiz OTACI

595

gulanamaz, yorumda varılan sonuç o olduğu için kabul edilebilecek

yorum olamaz. Normu geçerli yapan gibi yorumu da kabul edilebilir

kılan, insan hakları dostu olup olmadığıdır.

Hangi yöntem ya da araç benimsenirse benimsensin, yorum, me-

tindeki söz dizinleri ile çizilen sınırın içindedir. Bu kabul, sadece fiziki

bir sınıra işaret eder. Varılan anlamın doğru ve meşru olduğunu test

etmek için metne içsel olan, yorumun insan haklarına dost olup olma-

dığı gibi bir argüman kullanmamız gerekir. Ancak bu şekilde yorumu

hukuk devleti ilkelerine uygun hale getirmek mümkündür.

V) Hukuk-Ahlak İlişkisine Dair Hart-Fuller Tartışması

Hukuki pozitivizmin genel kabul gören ayrılabilirlik tezine göre

hukuk ile ahlak arasında zorunlu bir bağlantı yoktur, hukuk ile ahlak

iki ayrı kavramdır. Hukuk ile ahlakın iki ayrı kavram olması, hiç bir

şekilde ilişkili olmadıkları anlamına gelmez. Hiç bir hukuki pozitivist,

hukuk-ahlak kavramlarının bağlantılı olmadığını ileri sürmez. Hu-

kuki pozitivizmin ayrılabilirlik tezi, hukuk-ahlak ilişkisine dair tam

olarak şunu savunur; bir normun hukuk sayılabilmesi ya da hukuken

geçerli olması için bir dizi ahlaki norma dayanmasına gerek yoktur.

Hukuk normları, ahlakın belli gereklerini karşılamak ya da yeniden

üretmek zorunda değildir.

56

Ahlaka ve adalete aykırı hukuki normlar,

var oldukları hukuk sistemine göre geçerli ise, ahlaka ve adalete aykırı

olmaları ya da içeriklerinin adaletsiz/haksız olması, geçerli bir norm

olmalarını engellemez. Önemli olan biçimsel geçerliliktir. Normun

geçerliliği, meziyetine ve içeriğine göre değil, kaynağına göre belir-

lenir. Yetkili bir kaynağın oluşturduğu hukuki norm, “olan” normdur

ve geçerlidir. Hukuki pozitivizm, olan normla ilgilenir.

57

“Olan norm”

dururken “olması gereken” normu aramak, hukukun dışına çıkmaktır.

Aralarında farklılıklar olsa bile bütün hukuki pozitivizm savunu-

cuları, bir kuralın hukuk olarak kabul edilebilmesi için iki unsurun

varlığında birleşir; a) kurallara uygun şekilde bir otorite tarafından

yürürlüğe konma b) toplumsal etkililik. Kuralın hukuk olması için

56

Kenneth Eınar Hımma, Hukukun Ahlaki Kriterleri, Kapsayıcı ve Dışlayıcı Poziti-

vistler Arasındaki Tartışma, Ankara 2010, Terc. Saim Üye, s.30-33

57

Aktaş, s. 89-90