

TBB Dergisi 2015 (121)
R. Murat ÖNOK
183
gılama ve irade yeteneği önemli ölçüde zayıflayan veya ortadan kalkan
kişinin, bu durumun etkisinde olduğunu bilerek araç sürmesi duru-
munda, kusurun olmaması nedeniyle cezalandırılmaması gerekir.
122
8. Suçun Özel Görünüş Biçimleri
A. Teşebbüs
TCK m. 179/1 salt hareket suçu olduğundan, kural olarak, teşeb-
büse elverişli olmasa da, icra hareketlerinin parçalara bölünebildiği
durumlarda teşebbüs hükümleri uygulanabilir.
123
Örneğin, failin “tek
yön” işaretini sökmeye çalışırken devriye gezen polise yakalanması
gibi.
TCK m. 179/2 salt hareket suçu olduğundan, kural olarak, teşeb-
büse elverişli değildir.
124
Burada icra hareketlerinin parçalara bölüne-
bilmesi de mümkün gözükmemektedir. Kaldı ki, bu suçtaki (ve birinci
fıkradaki) somut tehlikeyi “objektif cezalandırılabilme şartı” olarak
kabul eden görüş açısından,
125
elbette, teşebbüs hiçbir zaman mümkün
olmayacaktır.
126
Keza, TCK m. 179/3’e teşebbüs de, kural olarak, mümkün gözük-
memektedir.
127
Zira, suçun oluşabilmesi için aracın “kullanılması” ge-
122
Kıyaslayınız Malkoç, s. 1183 (yazar, kasttan hareketle, failin sorumlu olacağını dü-
şünmektedir. Oysa, cezalandırılabilirlik için kusurun da ayrıca değerlendirilmesi
gerekir.)
123
Soyer Güleç, s. 181; Özbek ve diğerleri, Ceza Özel, s. 689; Arslan/Azizağaoğlu,
s. 751; Çakmut, s. 788; Yaşar/Gökcan/Artuç, s. 4973; Kılıçarslan İsfen, s. 85. Yine
bkz. Malkoç, s. 1181 (yazar, “tehlikenin gerçekleşeceğinin muhakkak olduğu du-
rumlarda” teşebbüsün varlığının kabul edilebileceğini belirtse de, bu görüşü, so-
mut tehlike suçunun yapısına dair, hatalı bulduğum yaklaşımından kaynaklan-
maktadır).
124
Koca, s. 105; Özbek ve diğerleri, Ceza Özel, s. 693; Çakmut, s. 788; Yaşar/Gökcan/
Artuç, s. 4973; Kılıçarslan İsfen, s. 94; aksi görüşte Arslan/Azizağaoğlu, s. 751.
Kıyaslayınız Soyer Güleç, s. 182 (yazara göre, bu, pratikte zor ama teorik olarak
mümkündür).
125
Mehmet Emin Artuk/Ahmet Gökcen/A. Caner Yenidünya, Ceza Hukuk Özel Hü-
kümler, 14. Baskı, Ankara, 2014, s. 450 ve kıyasen 451.
126
Parlar/Hatipoğlu, s. 1363; İlhan Üzülmez/Ahmet Hulusi Akkaş, “Suçun Yapısın-
da Objektif Cezalandırılabilme Şartları”,
Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Der-
gisi,
2007, c: II, sy: 1-2 s. 78; aksi görüşte T. Zeynel Kangal, “Cezalandırılabilirliğin
Objektif Koşulları”, İÜHFM, C. LXVIII, S.1-2, 2010, s. 163-164.
127
Arslan/Azizağaoğlu, s. 751; Koca, s. 110; Soyer Güleç, s. 182; Çınar, Fasikül, s. 15;
Çakmut, s. 788; Centel, s. 163; Yaşar/Gökcan/Artuç, s. 4973; Özbek ve diğerleri,