192 / 473
TBB Dergisi 2015 (121)
R. Murat ÖNOK
191
na izin vermeyen kişiden kan örneği alınmasına olanak tanınmasıdır.
Bu düzenlemeden önce, “üflemeyi” kabul etmeyip kan testi yaptırmak
istediğini belirten, fakat hastaneye gittiğinde, kendisinden kan alın-
masına da rıza göstermeyen kişilere doktorlar müdahale etmemekte
ve bu da uyuşmazlıklara yol açmaktaydı. KTK m. 48’de yapılan deği-
şiklik, “Özel kanunlardaki alkol muayenesine ve kan örneği alınma-
sına ilişkin hükümler saklıdır.” şeklindeki CMK m. 75/7 tarafından
desteklenmektedir.
164
Netice olarak, muhatabın rızası olmasa bile, bu
hükümler uyarınca ondan kan örneği alınması mümkündür.
165
Uygulamada yaşanan bir sorun, trafik kontrolü sırasında yapılan
ölçüme itiraz edilmesi durumunda yapılan ikinci ölçümün de yine al-
kolmetre ile yapılması ve sonuçların birbirleriyle uyumsuz olmasıdır.
Öyle ki, yapılan bir bilimsel çalışmada, her iki ölçümün alkolmetre
ile yapıldığı 95 olgunun 40 adedinde iki ölçüm sonucunun birbiri ile
uyumsuz olduğu saptanmıştır.
166
Bu durumda, mahkeme tarafından,
bilirkişiye iki ölçümden hangisine itibar edilmesi gerektiği veya ara-
daki farklılığın nedenleri sorulmaktadır.
167
Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas
Kurulu, ölçümde kullanılan cihazların zamanında ve usulüne uygun
olarak kalibrasyonunun yapılıp yapılmadığı, ölçüm kurallarına riayet
edilip edilmediği, ölçüm ile olay arasında geçen süre ve kullanılan ci-
hazların teknik özelliklerini dikkate alarak düzenlediği raporu sonu-
cunda, iki cihazdan birisinin daha güvenilir olduğunu ortaya koyamı-
yorsa, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hareket edilmektedir.
168
Öte yandan, alkolmetre sonucuna itiraz edilmesi durumunda,
kan örneği alındığında, alkolmetreye üfleme anı ile kanın alınması anı
arasında geçen süre bakımından, kan testi sonucuna promil değeri ek-
lendiğine (saat başı 0,15 promil) dikkat edilmelidir. Bu bakımdan, her
iki ölçüm saatinin tutanakla belirlenmesi önemlidir.
kürük veya idrar gibi örnekler alınır”.
164
Bu bakımdan, KTK m. 42 uyarınca kan örneği alınması CMK m. 75’teki koşullara
tâbi değildir (Nur Centel/Hamide Zafer, Ceza Muhakemesi Hukuku, 11. Bası, İs-
tanbul, 2014, s. 281).
165
Kunter/Yenisey/Nuhoğlu, s. 659; Veli Özer Özbek/ Mehmet Nihat Kanbur/ Ko-
ray Doğan/ Pınar Bacaksız/İlker Tepe, Ceza Muhakemesi Hukuku, 6. Baskı, An-
kara, 2014, s. 513.
166
Aşıcıoğlu ve diğerleri, s.14.
167
Aşıcıoğlu ve diğerleri, s.14.
168
Aşıcıoğlu ve diğerleri, s.14.