Previous Page  218 / 473 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 218 / 473 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2016 (122)

Ezgi AYGÜN EŞİTLİ

217

CMK’nun 309. maddesinin bir gönderme hükmü olması dolayısıy-

la olağan kanun yoluna kıyasen, kanun yararına bozma istemi üzerine

başvuru ilk olarak ön incelemeye tabi tutulur.

53

Usul yönünden yapılan ön incelemede, görevli dairenin başka

bir daire olduğu, karar veya hüküm aleyhine kanun yararına bozma

yoluna başvurma koşullarının olmadığı, karar veya hükmün temyiz

incelemesinden geçmeksizin kesinleşmediği, dosya-belge noksanlığı

olduğu saptanan dosyalar öncelikle incelenip karara bağlanır.

54

Ceza Dairesi, işin başka bir dairenin görev alanına girdiğini belir-

lerse görevsizlik kararı vererek dosyayı görevli daireye gönderir. Gö-

rev uyuşmazlığı olması halinde Yargıtay Başkanlar Kurulu bu uyuş-

mazlığı çözer.

55

Başvuruda hukuka aykırılık nedeninin gösterilmemesi, hukuka

aykırılığın bir başka yolla giderilmesinin mümkün olması, hükmün

kesinleşmemiş olması ya da talebin kanun yararına bozma konusu

edilemeyecek bir karar ya da hükme ilişkin olması halinde talebin

reddine karar verilir.

Belge noksanlığı halinde ilişkin olarak ise, CGK, 23.1.2007 gün ve

2007

/16.HD-

12-1 sayılı kararında, söz konusu eksikliklerin giderilme-

sinden sonra kanun yararına bozma konusunda karar verileceği hu-

susuna hükmetmenin ya da bu hususların dosyadan anlaşılmaması

nedeniyle istemin reddine karar vermenin özel dairece değerlendiri-

lebilecek bir konu olduğuna işaret etmiştir. Yerleşik uygulama, Adalet

Bakanlığının eksiklerin tamamlanmasından sonra dosyayı Yargıtay

Cumhuriyet Başsavcılığı aracılığıyla daireye iletmesi üzerine gerekli

inceleme yapılarak kanun yararına bozma istemi hakkında karar ve-

rilmesi yönündedir.

56

Yargıtay usul yönünden yaptığı ön inceleme neticesinde kanun

yararına bozma talebini yerinde görürse, bu kez karar veya hükmü

Başsavcılığı’nın amaca aykırı olmakla birlikte kanun yolu davasını geri almasına

engel bir hükmün olmadığı düşüncesindedir (Yener Ünver/Hakan Hakeri, Ceza

Muhakemesi Hukuku, 9. Baskı, Ankara 2014, s. 889).

53

Bkz., Yargıtay Kanunu, md. 40, Yargıtay İç Yönetmeliği, md. 18.

54

Kuyucu, s. 145.

55

2717 sayılı Yargıtay Kanunu, md. 17.

56

Kuyucu, s. 148.