330 / 473
TBB Dergisi 2016 (122)
Esra CENKCİ
329
Gerçekten, kayıtlı sermaye sisteminde yönetim kurulu kanunda ve
esas sözleşmede öngörülen sınırlar çerçevesinde takdir yetkisini kul-
lanarak karar almaya yetkilidir (TTK m. 460/1). Yeni pay alma hakkı-
nın sınırlandırılabilmesi için sermaye artırım kararı alındığı zamanki
koşullarda yeni pay alma hakkını sınırlandırma koşullarının bulunup
bulunmadığı da yönetim kurulunun takdir yetkisi kapsamında de-
ğerlendirilmelidir. Ortaklık açısından gereklilik olduğu düşüncesiyle
sermayenin artırılması yönünde karar alan yönetim kurulu, artırım
zamanındaki koşulları değerlendirerek yeni pay alma hakkını sınırla-
ma konusunda en isabetli kararı alabilecek organdır. Şu halde kayıtlı
sermaye sisteminin işleyiş kuralları
çerçevesinde
genel kurulun yeni
pay alma hakkını
doğrudan
sınırlandırma yetkisi bulunmamaktadır.
Aksinin kabulü, sistemin esnek yapısına olduğu kadar, TTK’nin 461.
maddesinin pay sahiplerinin hakkını koruyucu amacına da aykırıdır.
Yönetim kurulunun usulüne uygun olarak yetkilendirilmiş ol-
ması koşuluyla sahip olduğu yeni pay alma hakkını sınırlandırma
yetkisi, kural olarak haklı sebebi tayin etme/ belirleme yetkisini de
içerir. Öte yandan TTK’nin 461/2. maddesinde yer alan “
nisaba ilişkin
şart dışında bu hüküm kayıtlı sermaye sisteminde yönetim kurulu kararına
da uygulanır
” hükmü, kayıtlı sermaye sisteminde yeni pay alma hakkı-
nın yönetim kurulu kararıyla ve hangi esaslar uyarınca sınırlandırıla-
bileceğini göstermekte; ancak, sınırlandırma esaslarının belirlenmesi
konusunda yönetim kurulunu tek yetkili organ kabul etmeye yetme-
mektedir. Bununla birlikte kayıtlı sermaye sisteminin yetkilendirme
esasına dayalı olması ile TTK’nin 460. maddesinin yönetim kurulunun
yetkilerine esas sözleşmede sınırlama getirilmesine engel olmaması,
genel kurula sınırlandırma esaslarını belirleme imkânı tanımaktadır.
TTK’nin 460/1. maddesindeki yönetim kurulunun sermaye artırımı-
nı TTK’deki hükümler ile esas sözleşmede öngörülen yetki sınırları
içinde gerçekleştirebileceğine dair hüküm, genel kurul tarafından bu
yetkinin ne surette kullanılacağı konusunda yol göstericidir. Bu bağ-
lamda genel kurul yetkilendirme kararında, hangi durumların haklı
sebep teşkil edebileceğini belirleyebilir. Bu belirlemede haklı sebep,
genel ve soyut olarak ya da özel durumlara işaret edilerek gösterile-
bilir. Esas sözleşmede gösterilen bu sebep, ancak TTK’nin 461/2. mad-
desinde öngörülen anlamda bir haklı sebep olabilir. Yönetim kurulu,
esas sözleşmede gösterilen bu sebep/ sebeplerin dışında,
T
TK’nin