383 / 473
Vatandaşlık Hukuku Temel İlkelerinin Türk Hukuku ve Kıbrıs Türk Hukuku Açısından ...
382
ile ilgili başarılı adımlar atılmak ile birlikte, devletlerin çelişen çıkar-
ları ve bir birine uyumlu olmayan politikaları nedeniyle kesin sonuç
alınamamıştır.
42
Diğer yandan, özellikle ikinci dünya savaşı ardından yaşanılan
göç hareketlerinin sonucunda, vatandaşı olmadıkları ülkelerde yaşa-
mak zorunda kalan insan sayısının artmış olması nedeniyle, Avrupa
Vatandaşlık Sözleşmesi’nde yer verilen vatandaşlık hukukunun temel
ilkeleri arasında, “herkesin
yalnız
bir vatandaşlığı olmalıdır” ilkesine
yer verilmemiştir.
43
Bu ilke, artık eski geçerliliğini kaybetmiştir.
44
Hatta, kanaatimizce,
günümüzde, çifte vatandaşlığın,
istenmeyen bir durum
olmaktan, nere-
deyse
istenen bir durum
olmaya yaklaştığı ve olması gerekenin de bu
olduğunu ileri sürmek yanlış olmayacaktır.
Devletler için çıkarları büyük önem arz etse de, insan ögesinin,
olmazsa olmaz
(sine qua non)
olduğunun daha da iyi anlaşılmasının da
etkisiyle, birey çıkarlarının da önemi dolayısı ile, çifte vatandaşlığın
bireylere sağlayacağı faydalar göz önünde bulundurulduğu takdirde,
bu görüşün doğruluğu anlaşılabilmektedir.
Belirtelim ki, çok vatandaşlık durumunda, her devlet kendi vatan-
daşlığına öncelik tanıyarak, kişiyi, kendi vatandaşı saymakta, bu du-
rum uluslararası hukuka aykırı sayılmamaktadır.
45
C. Herkes Vatandaşlığını Seçme Ve Değiştirmede Özgür
Olmalıdır
Feodal devirlerde etki gösteren vatandaşlığın sürekliliği
(allégeance
perpetuelle)
esası, doğum ile kazanılan vatandaşlığın, ömür boyu de-
vam ettirilmesi gerektiğini ifade etmektedir.
42
Aybay/Özbek, s. 55.
43
Doğan, s. 43.
44
Nomer, s. 6. Ayrıca, Bu ilkenin artık geçerliliğini kaybetmesine örnek olarak, Av-
rupa vatandaşlığı konusunda, artık çifte vatandaşlık ile ilgili, eski tutumun sürdü-
rülmemesi, bu konuya ilişkin
“nötr”
kalınması ve her avrupa devletine, bu husus
hakkında kendi kararını verme yoluna gidilmesi yaklaşımı gösterilebilmektedir.
Lisa Pilgram, International Law And European Nationality Laws, Italy 2011, s. 7.
45
Aybay/Özbek, s. 55-56.