131 / 497
Avukat Hakkında Arama ve Elkoyma
130
Kanunu’nun “iletişimin tespiti, dinlenmesi ve kayda alınması” başlıklı
135. maddesinin örnek olabileceğini düşünüyoruz. 135. maddenin ko-
numuzla ilgili kısmına göre,
“... ağır ceza mahkemesi veya gecikmesinde
sakınca bulunan hâllerde Cumhuriyet savcısının kararıyla şüpheli veya sanı-
ğın telekomünikasyon yoluyla iletişimi dinlenebilir, kayda alınabilir ve sinyal
bilgileri değerlendirilebilir. Cumhuriyet savcısı kararını derhâl mahkemenin
onayına sunar ve mahkeme, kararını en geç yirmi dört saat içinde verir ....
”.
135. madde düzenlemesinde önce koruma tedbirine başvurulma-
sına karar verecek mercii olarak “ağır ceza mahkemesi” ifadesi kulla-
nılmış, daha sonra tekrardan kaçınılarak bu merci “mahkeme” olarak
ifade edilmiş ve daha sonra yeniden “ağır ceza mahkemesi” ifadesi
kullanılmıştır. Görüleceği üzere 135. maddede “mahkeme” sözcüğü
ağır ceza mahkemesini belirtmek için kullanılmıştır. Bununla birlikte,
135. maddede önce ağır ceza mahkemesi ve daha sonra tekrardan ka-
çınmak için mahkeme denilmesine rağmen 130. maddede hiç ağır ceza
mahkemesi denmeden doğrudan mahkeme sözcüğüne yer verilmiştir.
Bu farklılık, yasa koyucunun 130. maddede mahkeme sözcüğü ile ağır
ceza mahkemesini ifade etmek istemediği şeklindeki bir düşünceyi
haklı olarak ortaya çıkarsa da, bizce burada ifade edilmek istenen ağır
ceza mahkemesidir. Daha önce belirttiğimiz üzere eğer yasa koyu-
cu 130. maddede mahkeme sözcüğü ile hâkimi ifade etmek isteseydi
mahkeme sözcüğünü kullanmaz, Ceza Muhakemesi Kanunu’nun di-
ğer maddelerinde olduğu gibi hâkim sözcüğünü kullanırdı. Bu sebep-
le, 135. madde düzenlemesini de göz önüne alarak yasa koyucunun
130. maddenin 1. fıkrasında mahkeme sözcüğü ile ağır ceza mahkeme-
sini ifade etmek istediğini düşünüyoruz.
Bununla birlikte, 130. maddenin 2. fıkrasında yer alan düzenle-
menin de açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. Söz konusu fık-
rada, arama sonucu elkonulmasına karar verilen şeylerin avukat ile
müvekkili arasındaki meslekî ilişkiye ait olduğu öne sürülerek karşı
konulduğunda bu konuda gerekli kararın soruşturma evresinde sulh
ceza hâkimi, kovuşturma evresinde hâkim veya mahkeme tarafından
verileceği belirtilmiştir. Görüleceği üzere, 130. maddenin 1. fıkrasında
tör: Cumhur Şahin, Hakan Karakehya, 1. Baskı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi,
2013, s. 9. Ayrıca bkz. Centel/Zafer, s. 42-51.