dergi 123

TBB Dergisi 2016 (123)

Erdi YETKİN

anlamda sonucu ise hukuk güveliğinin sağlanmasıdır. Ceza hukuku

bağlamında hukuk güvenliğinin sağlanması ise ceza hukukunun “Gü-

vence Fonksiyonu” ile gerçekleştirilmektedir.

Ceza hukukunda güvence fonksiyonunun çeşitli görünümleri bu-

lunmaktadır. Kıyas veya kıyasa yol açacak şekilde genişletici yorum

yasağı, suçta ve cezada kanunilik, belirlilik ilkesi bu doğrultuda örnek

olarak verilebilir.

Belirlilik ilkesi gerek eski TCK gerekse yeni TCK’da kendisine yer

bulmuş bir ilkedir. Belirlilik ilkesi, suç içeren normların açık olması,

herkes tarafından kolaylıkla anlaşılabilmesi anlamına gelmektedir.

Suç içeren hükümlerin, kişi hak ve hürriyetleri bakımından doğurabi-

leceği önemli sonuçlar düşünüldüğünde, herkesçe kolaylıkla anlaşıla-

bilmelerinde büyük yarar olduğu kolaylıkla görülmektedir. Bu neden-

le de TCK m.2’de kanunların açıkça suç olarak saymadığı bir fiilden

dolayı hiç kimseye ceza verilemeyeceği ve hiç kimseye güvenlik tedbi-

ri uygulanamayacağı isabetle belirtilmiştir.

Belirlilik ilkesi gereğince kanunlardaki suç tanımları açık ve seçik

olmalı ve farklı anlamlara gelebilen, anlamı belirlenmeye muhtaç ifa-

delere yer verilmemelidir.

Keza başka bir kanuna atıfta bulunarak bu

kanuna aykırılıklara cezai müeyyide bağlanması da belirlilik ilkesine

aykırılık teşkil etmektedir.

İncelenen kanun hükmünde ise, suç dü-

zenlemeleri soyut olarak belirtilmiş, bu suçları işleyen asker kişilerin

hakkında 765 sayılı TCK hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir.

Değerlendirilen 4551 sayılı Kanun’un 17. maddesi ile ACK’nın 76.

maddesi aynen aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir:

“Tutukevi veya cezaevinden kaçmak veya kaçmaya aracı olmak

Madde 76

– (Değişik: 22/3/2000 - 4551/17 md.) Askeri tutukevi veya

cezaevinden kaçmak veya kaçmaya aracı olmak suçlarını işleyen asker kişiler

hakkında, Türk Ceza Kanununun İkinci Kitabının Dördüncü Bab Yedinci Fas-

lında yer alan hükümler uygulanır.

Ancak, askeri ceza ve tutukevlerinden altı gün veya daha fazla süre ile

İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş ve Gün-

cellenmiş 5. Bası, Seçkin, Ankara, 2010, s. 111.; İçel, Donay, a.g.e., s. 75.

Koca, Üzülmez, a.g.e., s. 54.

Özgenç, a.g.e., s. 111.