88 / 497
TBB Dergisi 2016 (123)
Enes KÖKEN
87
suçtan zarar görenin hukuka aykırı zeminde olmadığı ve bundan do-
layı davaya katılma haklarının olmadığı belirtilmiştir.
Yaşar/Gökcan/Artuç’a göre, faizle para alan kişinin mağdur ya da
zarar gören olarak kabulü mümkün değildir. Bu kişiler, suçun azmet-
tireni konumunda olduklarından fail olarak cezalandırılmaları öngö-
rülmemiştir. Bundan dolayı, bu kişilerin kamu davasına katılmaları
söz konusu değildir.
54
Özgenç’e göre ise, tefecilik suçunun mağduru, makro ekonomide
yararı olan ve toplumu oluşturan herkestir.
55
Kanaatimizce, her iki ya-
zarın görüşü de isabetlidir.
Arslan’a göre, tefecilik suçunun mağduru, faiz karşılığı borç para
alan kişidir. Bu yazar, yukarıda belirtilen görüşün aksine, ödünç para
alan kişinin suçun mağduru olamayacağı yönündeki görüşe katılma-
maktadır. Yazara göre, failin verdiği ödünç parayı alan kişi, içinde
bulunduğu mali, yasal vb. nedenler dolayısıyla mecbur kalmaktadır.
Bundan dolayı, suçun mağduru, yüksek faizle ve olumsuz koşullarda
ödünç para alan kişidir. Kanun koyucunun izlediği suç politikası ge-
reği, ödünç para alan kişi cezalandırılmadığı için, bu kişinin mağdur
olduğuna şüphe yoktur.
56
Kanaatimizce, yazarın savunduğu görüşü
kanun maddesinin düzenlendiği yer olan “
Topluma Karşı Suçlar”
açı-
sından değerlendirecek olursak, yazarın görüşü ile kanun koyucunun
sistematiği birbiriyle çelişmektedir. Ancak, ödünç para alan kişinin ce-
zalandırılmaması açısından değerlendirecek olursak, yazarın görüşü
yerindedir.
Özbek’e göre, mağdurun sadece toplum olduğunun kabul edilme-
si müsadere hükümlerinin uygulanması açısından belirsizliğe yol aç-
maktadır. Çünkü failin elde ettiği kazancı, mağdura iade etmesi müm-
kündür. Bu durum, suçun mağdurunun, içinde bulunduğu zor durum
nedeniyle ödünç para alan kişi olmasıyla mümkündür.
57
54
Yaşar/Gökcan/Artuç, s.7226.
55
Özgenç, s.553.
56
Arslan, s.32-33; aynı yönde bkz.: Özbek, s.32.
57
Özbek, Tefecilik, s.33.