Sayi126

TBB Dergisi 2016 (126)

Mustafa Yaşar DEMİRCİOĞLU

179

güvenilirlikleri de değerlendirilmekte olup kişilerin, mevzuata uygun

olarak faaliyet gösteren finans kuruluşlarından kredi temin edeme-

meleri durumunda yasadışı finansörler devreye girmekte ve işte bu

aşamada tefecilik sistemi devreye girmektedir.

Vakıf Üniversiteleri

açısından düşünüldüğünde ise bir kamu tüzel kişiliğinin talep edeceği

krediye uygun gösterebileceği yeterince teminat bulunmaması veya

kredi talep limitlerini doldurması gibi durumlarda bu şekilde sisteme

kayıtlı olmayan üçüncü kişilerden finansman arayışına girmesi düşü-

nülebileceği gibi, mütevelli heyet üyelerinin üniversite tüzel kişiliği-

ni zorlamaları ve karar mekanizmalarına bu şekilde baskı yapmaları

sureti ile de kredi kullanma taleplerinin ortaya çıkarılması mümkün

olabilecektir. Vakıf üniversitelerinin; rutin mal ve hizmet ihtiyaçlarını

bile mütevelli heyet üyelerinin şirketlerinden karşılamak zorunda kal-

dıkları hatta mal ve hizmet ihtiyacı olmasa dahi bu ihtiyaçların zorla

oluşturulmaya çalışıldığı bir sistemde, bu üniversitelerin finansman

ihtiyaçları için kendi mütevelli heyet üyeleri veya bu kişilerin irtibatlı

oldukları finans kuruluşları dışında üçüncü kişilerden kredi talep et-

meleri düşünülemeyecektir.

Tefecilik suçunun ihdas edilmesiyle, serbest rekabet mekanizma-

sının işleyişinin bozulması önlenerek, kamu güveninin korunması

amaçlanmaktadır. Çünkü izinsiz olarak, fahiş bedellerle tefecilik ya-

pılması, borçlu ve ekonomik sıkıntı içinde olan şahsın iktisadi olarak

yıkımına neden olmaktadır.

Tefecilik suçunda; paraya ihtiyacı nedeniyle sıkıntı hatta ekono-

mik yıkım içinde bulunan bir kişinin durumundan fırsat çıkarıp ken-

disine haksız kazanç elde etmeyi amaçlayan, toplumdaki ekonomik

dengeleri bozan bir fail bulunmaktadır. Bu nedenle ödünç alma zorun-

da kalan kişi cezalandırılmamakta, ödünç veren kişi ise serbest reka-

bet ortamının işleyişini bozduğu için cezalandırılmaktadır.

TCK’nın

241’nci maddesi gereği yasal düzenleme, tefeciyi kendisine para ver-

meye yönelten bireyin cezalandırılması öngörülmemiştir. Zira, bu ki-

şilerin çaresizlik içinde bulundukları kabul edilmektedir.

Caner Yenidünya, s. 6-7.

Elif Bekar; s. 505.

Erhan Günay, s. 23.

Caner Yenidünya, s. 7.