Sayi126

369 / 393

Osmanlı Devleti’nde Marka Hukukunun Gelişimi 368
salarıyla desteklenen bu kanun ile ticari unvanları kötüye kullanma,
taklit etme gibi fiiller suç haline gelmiş ve bunların cezalandırması
yoluna gidilmiştir. Fransa’da marka ile ilgili yapılan yasal düzenle-
melerin en önemlisi olan 23 Haziran 1857 tarihli Üretim ve Ürünlerin
Marka Yasası, 1890 yılında kısmen tadil edilmiş ve 1944 yılında kıs-
men, 1964 yılında tamamen ortadan kalkarak yenilenmiştir.14
İngiltere markaya yönelik hukuki korumayı, Fransa’dan yaklaşık
elli yıl sonra kabul etmiştir. Esasında İngiltere’de, marka işaretlerinin
yanlış kullanımı dolandırıcılık kapsamındaydı. İngiliz marka yasası
1862 yılında “The Merchandise Marks Act” adıyla yürürlüğe girmiştir.
Fakat İngiltere’de markaların kapsamlı ve etkin bir şekilde korunması
uzun bir süreç içerisinde gerçekleşmiştir. 1938 yılında çıkarılan Marka
Yasası, İngiliz marka hukukunun en güçlü hali olmuştur. Bu kanun
diğer birçok ülkeye de örnek olmuştur.15
Almanya’da 30 Kasım 1874 tarihli Marka Koruma Kanunu’nu (Ge-
setz der Markenshutz), 1879 yılında İsviçre ve Belçika marka yasaları
takip etmiştir.16
Marka kavramı küresel ticaretin bir parçası haline geldikten son-
ra, küresel çapta düzenlemelere de ihtiyaç duyulmuştur. 20 Mart 1883
tarihinde Paris’te on bir ülke arasında17 sınai mülkiyet haklarının
himayesini temin için imzalanan Paris Sözleşmesi (Paris Conventi-
on for the Protection of Industrial Property), patent hakkı yanında
marka hukuku ile ilgili uluslararası düzenlemeleri de kapsamaktaydı.
Sözleşmeye taraf devletler, taraf herhangi bir devlette tescil edilmiş
markaların, aynı veya benzer mallar için bir karışıklığa yol açabilecek
şekilde reprodüksiyonunu, kısmen veya tamamen taklit edilmesini
ve taklit markaların tescilini reddetmeyi taahhüt etmişlerdir. Paris
Sözleşmesi marka hukuku hakkında temel manada taraf devletlerin
karşılıklı olarak birbirlerinin ticari markalarının taklit edilmesinin
14 Ono, Overview of Japanese Trademark Law, s. 2.
15 Ono, Overview of Japanese Trademark Law, s. 3.
16 Arseven, “Alameti Farika Hakkının Mahiyeti…”, s. 825.
17 Sözleşmeyi Belçika, Brezilya, İspanya, Hollanda, Tunus, Fransa, İngiltere, İsviç-
re, İtalya ve Portekiz imzalamış ve sözleşme 1900 yılında Brüksel’de, 1911’de
Washington’da, 1925’te La Haye’de 1934 Londra’da, 1958’te Lizbon’da, 1967
Stockholm’de ve 1979’da Londra’da t’adil edilmiştir.