283 / 437
Veteriner Hekimin Sözleşme Dışı Sorumluluğu
282
nan tıbbî müdâhalelerin hatalı ve kusurlu yapılmasının, “hekimliğin
kötü uygulanması”,
76
“tıbbî uygulama hatası”
77
veya “tıbbî kötü uygu-
lama (malpraktis)”
78
olarak adlandırıldığı görülmektedir. Veteriner
Hekimlik Meslek Etiği Kuralları’nın 13. maddesinde de,
“Bilgisizlik, de-
neyimsizlik ya da ilgisizlik nedeni ile bir hayvanın zarar görmesi “veteriner he-
kimliğin kötü uygulanması” anlamına gelir.”
hükmü yer almaktadır. Bu se-
beple, veteriner hekimin özensizliği ile hatalı, kusurlu müdâhalelerini
de “tıbbî uygulama hatası” veya “tıbbî kötü uygulama (malpraktis)”
olarak adlandırmak mümkündür.
Kusurun derecesinin belirlenmesi, tazminat miktarının tespitinde
rol oynar. Türk Borçlar Kanunu’nun 51. maddesine göre, hâkim, tazmi-
natın kapsamını ve ödenme biçimini, durumun gereğini ve özellikle
kusurun ağırlığını göz önüne alarak belirler. Türk Borçlar Kanunu’nun
52. maddesinin 2. fıkrasında da, zarara hafif kusuruyla sebep olan taz-
minat yükümlüsünün tazminatı ödediğinde yoksulluğa düşecek ol-
ması ve hakkaniyetin de gerektirdiği durumlarda, hâkimin tazminatı
indirebileceği
79
belirtilmektedir.
76
“Bilgisizlik, deneyimsizlik ya da ilgisizlik nedeni ile bir hastanın zarar
görmesi“hekimliğin kötü uygulanması” anlamına gelir.” (Türk Tabipleri Birliği
Hekimlik Meslek Etiği Kuralları m. 13).
77
“Hizmetleri sunan hekim, hemşire ve ilgili yasaya göre hastaya müdâhale yetki-
si bulunan fizyoterapist, psikolog veya diyetisyen gibi sağlık personelinin, öneri
ve/veya uygulamaları sonucu, hastalığın normal seyrinin dışına çıkarak, iyileş-
mesinin gecikmesinden hastanın ölümüne kadar geniş bir yelpazedeki şartların
tamamı” tıbbî uygulama hatası sayılır (Gürsel Çetin, “Tıbbî Malpraktis”, Yeni Ya-
salar Çerçevesinde Hekimlerin Hukukî ve Cezaî Sorumluluğu, Tıbbî Malpraktis
ve Adlî Raporların Düzenlenmesi, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
Sempozyum Dizisi, No: 48, 2006, s. 31).
78
Tıbbî Kötü Uygulama (Malpraktis), Tıbbî Hizmetlerin Kötü Uygulanmasından
Doğan Sorumluluk Yasa Tasarısı’nda, “Sağlık personelinin kasıt, kusur ve ihmali
ile standart uygulamayı yapmaması, bilgi ve beceri eksikliği ile yanlış ya da eksik
teşhiste bulunması ya da hastaya tedavi vermemesi ile oluşan ve zarar meydana
getiren fiil ve durumlardır” ifadeleriyle tanımlanmaktadır. Ön muayeneden baş-
layan, hastanın aydınlatılması ve tedavi sonrası bakıma kadar olan süreçte tedavi
kusuru, aydınlatma kusuru veya yeterli personel bulunmaması, kullanılan alet-
lerin kurallara uygun olmaması şeklinde organizasyon kusuru olarak karşımıza
çıkan özen yükümlülüğünün ihlâlinin, malpraktis olarak adlandırıldığı da görül-
mektedir (Petek, Sağlık, s. 124). Tıbbî malpraktisin, tıp mesleği mensuplarının ha-
talı, kusurlu hareketleri sonucu ortaya çıktığı belirtilmektedir (Çetin, s. 31).
79
Haksız eylem sonucu açılan maddî ve manevî tazminat davasında kusur oranında
tazminat miktarından indirim yapılması gerektiğine dair bkz.
4.HD., 21.4.2005,
2004/10210, 2005/4239 (KHYK-J).