Dergi 128

285

TBB Dergisi 2017 (128)

Emel BADUR / Gamze TURAN BAŞARA

ortaya çıkan tasarruf yetkisi kısıtlamasını alenileştirmektedir.

Zira

tasarruf yetkisi kısıtlaması şerhten önce mahkeme kararıyla meydana

gelmektedir. Burada konkordato ile verilen sürenin şerhi, aynen iflas-

taki sonucu doğurur. Bu anlamda konkordato ile verilen sürenin şerhi,

borçludan hak kazanımı geçerli olmayan kişilerden sicile güvenerek

hak kazanan kişilerin iyi niyetlerini ortadan kaldırır.

TMK’nun 1010/b.3. maddesinde, kanunun tasarruf yetkisi kısıtla-

ması meydana getirmesine olanak tanıdığı ve onun şerhini öngördü-

ğü hukuki işlemlerden doğan tasarruf yetkisi kısıtlamasının şerhine

yer verilmiştir. Kanun koyucu ilgili bentte bu işlemlerden aile yurdu

kurulması ve art mirasçı atanması olmak üzere ikisine yer vermiştir.

Söz konusu bentte kullanılan

“gibi”

ifadesi, buradaki sayımın tüketici

olmadığına, kanunun başka hükümlerinde de tasarruf yetkisi kısıtla-

ması doğuracak hukuki işlemlerin şerhinin düzenlenmiş olabileceği-

ne işaret etmektedir.

Bir taşınmaz, malikin ve ailesinin konut ihtiyacını ve geçimini

sağlamak üzere malikin talebi ve hâkim kararıyla aile yurdu haline

getirebilir.

Aile yurdu haline getirilen taşınmaz üzerinde tasarrufta

bulunulamaz ve bu taşınmaz rehin konusu olamaz (TMK m. 391/I).

Bu nedenle bir taşınmazın aile yurdu haline getirilebilmesi için mah-

kemenin karar vermesi tek başına yeterli olmayıp bu kararın ilgili ta-

şınmazın tapu kütüğündeki sayfasına şerh verilmesi şart kılınmıştır

(TMK m. 390). Aile yurdunun kurulmasıyla birlikte ilgili taşınmaz

başkasına devredilemez, rehnedilemez, kiraya verilemez, malikin

borcundan dolayı bu taşınmaz hakkında mahkeme eliyle yönetim hali

saklı kalmak kaydıyla cebri icra yoluna başvurulamaz (TMK m. 391).

Bu itibarla aile yurdu şerhi, aile yurdunun kurulması ve buna bağlı

olarak tasarruf yetkisinin kısıtlanması sonucunu doğuran kurucu et-

kiye sahiptir. Başka bir ifadeyle tasarruf yetkisi kısıtlaması şerhle bir-

likte ortaya çıkar.

Taşınmazın aile yurdu haline gelmesiyle birlikte

Ünal/Başpınar, s. 404; Doğan, s. 175

Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir, s. 259; Sirmen, s. 239; Gümüş, s. 15; Akipek/

Akıntürk, s. 323; Doğan,s. 176.

Doğan, s. 43, 77.

Mustafa Dural/Tufan Öğüz/Mustafa Alper Gümüş, Türk Özel Hukuku C. III,

Aile Hukuku,

, İstanbul, 2012, s. 372; Bilge Öztan, Aile Hukuku, 6. bs., Ankara,

2015, s. 1249; Sirmen, s. 239; Doğan, s. 77.

Dural/Öğüz/Gümüş, s. 373; Öztan, s. 1252; Doğan, s. 79, 180; Sirmen, s. 239;