Previous Page  313 / 545 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 313 / 545 Next Page
Page Background

312

Ticari Kredilerde Temerrüt Faizi Oranının Sözleşme Eliyle Bankaların İnisiyatifine ...

md 120 hükmünün ticari kredilerde uygulanamayacağı görüşünü biz

de paylaşıyoruz. Yargıtay 19.

7

ve 12.

8

Hukuk Dairelerinin içtihadı da

işlerde faizin serbestçe belirleneceğini düzenleyen TTK md. 8/1 hükmü ve TTK

md. 9 hükmü ile temerrüt faizinin belirlenmesinde atıf yapılan mevzuatın 3095

sayılı FK düzenlemeleri olduğunu düşünüyoruz.

7

“Dava, genel kredi sözleşmesinden kaynaklanıp ticari kredi uyuşmazlığına da-

yandığından somut olayda faiz T.T.K’nun 8. maddesi uygulanır. Yani ticari iş-

lerde faiz serbestçe kararlaştırılır. Somut olayda 6098 sayılı TBK’nun 88. ve 120..

maddelerinin uygulama yeri bulunmamaktadır.” Yargıtay 19. HD., E. 2015/3157,

K. 2015/9709, T. 30.6.2015. “Taraflar arasında düzenlenen sözleşmeler “genel kre-

di sözleşmesi” başlıklı olup, kullandırılan krediler de ticari niteliktedir. 6098 sayılı

T.B.K.nın 120. maddesinde temerrüt faizi yönünden bir sınırlama getirilmiştir.

6101 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında

Kanun’un 7. maddesinde ise T.B.K.nın 120. madde hükmünün görülmekte olan

davalarda uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Bununla birlikte 1.7.2012 tarihinde

yürürlüğe giren 6102 sayılı T.T.K.nın 8/1. maddesinde, ticari işlerde faiz oranının

serbestçe belirleneceği hükme bağlanmış, aynı maddenin 3. fıkrasında ise tüketi-

cinin korunmasına dair hükümler saklı tutulmuş, başkaca bir istisna getirilmemiş-

tir. 6102 sayılı T.T.K.nın 9. maddesinde ticari işlerde; kanuni anaparayla temerrüt

faizi hakkında ilgili mevzuat hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır.

Anılan yasa hükmünde sözü edilen ilgili mevzuatın 3095 sayılı Kanun hükümleri

olduğunun ve 6102 sayılı T.T.K.nun 8. ve 9. maddelerinin ticari işler bakımından

özel hüküm niteliğinde olduğundan ticari işlerde bu hükümlerin uygulanması

gerektiğinin, başka bir anlatımla 6098 sayılı T.B.K.nın 88. ve 120 maddeleri hü-

kümlerinin ticari işlerde uygulanmayacağının kabulü gerekir. Mahkemece bu

yönler ve taraflar arasındaki genel kredi sözleşmesinde kararlaştırılan faiz oran-

ları gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması da doğru görülmemiştir.”

Y 19. HD., E. 2014/20225, K. 2015/7696, T. 26.5.2015. Aynı yönde: Yargıtay 19.

HD., E. 2014/7312, K. 2014/10600, T. 5.6.2014. Yargıtay 19. HD., E. 2014/13575,

K. 2015/7002, T. 12.5.2015. Yargıtay 19. HD., E. 2014/11372, K. 2014/13738, T.

18.9.2014. Yargıtay 19. HD., E. 2014/8565, K. 2014/10978, T. 12.6.2014. Yargıtay 19.

HD., E. 2014/11372, K. 2014/13738, T. 18.9.2014. Yargıtay 19. HD., E. 2014/8565,

K. 2014/10978, T. 12.6.2014. Yargıtay 19. HD., E. 2014/7350, K. 2014/10605, T.

5.6.2014. Yargıtay 19. HD., E. 2013/10777, K. 2013/14096, T. 18.9.2013.

8

“Bankayla borçlu arasında imzalanan Genel Kredi Sözleşmeleri bankacılık işi

olup T.T.K.nın 4. maddesi gereği ticari iş niteliğindedir. Aynı Kanunun 8. madde-

sine göre; ticari işlerde temerrüt faizi oranı serbestçe belirlenecektir. Bu durumda

T.B.K.nın 88. ve 120. maddelerinde akdi ve temerrüt faiziyle ilgili sınırlamalarının

ticari işler bakımından uygulanabilirliği bulunmamaktadır. Zira, 1.7.2012 tari-

hinde yürürlüğe giren 6102 Sayılı T.T.K.nun 8/1. maddesinde ticari işlerde faiz

oranının serbestçe belirleneceği hükme bağlanmış, aynı maddenin 3. fıkrasında

ise tüketicinin korunmasına dair hükümler saklı tutulmuş, başkaca bir istisna ge-

tirilmemiştir. Aynı Kanunun 9. maddesinde, ticari işlerde; kanuni, anaparayla te-

merrüt faizi hakkında ilgili mevzuat hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlan-

mıştır. Anılan Yasa hükmünde sözü edilen ilgili mevzuat olarak 3095 sayılı Kanun

hükümlerinin amaçlandığının ve 6102 sayılı T.T.K.nın 8. ve 9. maddelerinin ticari

işler bakımından özel hüküm niteliğinde olduğundan ticari işlerde bu hüküm-

lerin uygulanması gerektiğinin, başka bir anlatımla 6098 sayılı T.B.K.nun 88. ve

120. maddesi hükümlerinin ticari işlerde uygulanamayacağının kabulü gerekir.”

Yargıtay 12. HD., E. 2014/23693 K. 2015/1515 T. 22.1.2015.