Dergi 129

104

Anonim Şirketlerde Yönetim Kurulu Üyelerinin Vergisel Sorumluluğu

olduğundan sorumluluk da ona ait olacaktır. O halde öncelikle, yöne-

tim ve temsil yetkisinin bölüşümü yapılmalı, bu bölüşümdeki ağırlık

ve sınırlara göre suçun ayrıntısını bilen ve eylemin oluşumunda rolü

olan yetkili temsilci belirtilmelidir bu durumda cezai sorumluluk ona

ait olacaktır. Gerek TCK gerekse de özel ceza kanunları ve ceza içeren

çeşitli kanunlar bakımından anonim şirketlerin nitelikleri de dikkate

alınarak bu ayrıntılı çalışma yapılabilir.

Ayrıca uygulamada Yargıtay tarafından şahsilik ilkesi, suç ve suç-

lu arasındaki illiyet bağı, sanıkların suçun işlenmesindeki rolleri ve

temsil yetkisinin bölüşümündeki ağırlık ve sınırlar gibi hususlara vur-

gu ile sorumluluğun tespiti konusunda belirttiği görüşler de dikkate

alınmalıdır.

Bu değerlendirmeler ışığında da somut olayın özelliğine göre şekli

sorumlu olan yönetim kurulu üyelerinin cezalandırılmaması gerekti-

ği, suçun ayrıntısını bilen, fiilin oluşumunda rolü olan kişilerin ceza-

landırılabileceği sonuç ve kanaatine varıyoruz.

Özetle; Vergi yargılamasında, yönetim kurulunun tamamını ya da

içinden bir ya da birkaçını sorumlu tutmak için, görevi kapsamında

kalan bir işin yapılmasından kaynaklı olması, kasıt unsuru taşıması,

ispatın iddia eden tarafından yani vergi idaresi tarafından gerçekleşti-

rilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.

Kaynakça

Akçakoca Cevdet, “Tahsilat Genel Tebliğine Göre Anonim Şirketlerde Kanuni Tem-

silciler ve Sorumlulukları (2)”,

Erişim:

, Erişim Tarihi:

22.09.2016.

Artuk Mehmet Emin/Gökçen Ahmet/Yenidünya A.Caner, Ceza Hukuku Genel Hü-

kümler, 8. Baskı, Ankara 2014.

Aydın Devrim, Ceza Muhakemesinde Deliller, Yetkin Yayınevi, Ankara 2014.

Candan Turgut, “Cezaların Şahsiliği İlkesi ve Tüzel Kişilerin Vergi Cezalarından So-

rumluluğu”, Erişim:

Bkz. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.12.1990 gün ve 312/340 sayılı kararı;

Yargıtay 11. Ceza Dairesi’nin 28.05.2001 tarih ve E. 2001/5066 K: 2001/5853 sayılı

kararı; Yargıtay 11. Ceza Dairesi’nin 18.04.2012 tarih ve E.2012/4288, K.2012/5986

sayılı kararı.