78 / 405
77
TBB Dergisi 2017 (129)
Özen KAYA GÖÇMEN / Ender DEDEAĞAÇ
ETTK’nın aksine YTTK’nın 367. maddesi yönetimin devrine ve 370.
maddesi ise temsil yetkisinin devrine ilişkin açık hüküm getirmiştir.
Yönetimin devrine ilişkin olan YTTK’nın 367. maddesi, devrin ko-
şullarını da hükme bağlamıştır. Söz konusu maddeye göre, yönetimin
devredilebilmesi için;
Esas sözleşmede hüküm olması,
Yönetim tarafından bir iç yönergenin düzenlenmiş olması
koşullarının varlığı aranmaktadır.
Madde metnine göre, “Bu iç yönerge şirketin yönetimini düzen-
ler; bunun için gerekli olan görevleri, tanımlar, yerlerini gösterir, özel-
likle kimin kime bilgi sunmakla yükümlü olduğunu belirler.” Madde
metninde yer alan bu açıklama özünde YTTK 375/1.b maddesinde yö-
netim kuruluna verilen devredilemez yetki ve görevler arasında yer
alan, şirket teşkilatının belirlenmesi, görev ve yetkisinin bir başka yasa
maddesinde yansımasıdır.
YTTK 370/2 maddesine göre ise, yönetim kurulu, şirketi temsil
yetkisini, murahhas yönetim kurulu üye ya da üyelerine devredebile-
ceği gibi müdür olarak üçüncü kişilere de devredebilir. Yani murahhas
müdür atayabilir.
YTTK 371/1 maddesi ETTK 321/1. maddesi ile aynı hükmü taşı-
makta ve temsil yetkisinin kapsamını “Temsile yetkili olanlar şirketin
amacına ve işletme konusuna giren her tür işleri ve hukuki işlemleri,
şirket adına yapabilir ve bunun için şirket unvanını kullanabilir.” şek-
linde belirtmektedir.
Bu kapsamda; şirketi yönetim görevi ve yetkisi ile şirketi temsil
görev ve yetkisinin sınırlarını belirlemekte yarar bulunmaktadır. An-
cak, bu konuda ETTK’da ve YTTK’da bir hükme rastlamamaktayız.
Kanımızca, şirketi temsil görev ve yetkisi, idare görev ve yetkisi ile
oluşan bir kararın şirket dışındaki işlemlere yansımasıdır. Bu neden-
le, şirketi temsil görev ve yetkisini kullanan bir kişi, yasalara ve şir-
ket esas sözleşmesine uygun davranmak zorunda olduğu gibi, şirketi
idare görev ve yetkisi ile yükümlü olan kişilerin karar ve işlemlerine
de uygun davranmak zorundadır. Her ne kadar, ultra vires kuralının