Previous Page  103 / 457 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 103 / 457 Next Page
Page Background

102

Sigorta Dolandırıcılığı Suçu

şahıslar tarafından işlenebilen özgü suç/mahsus suç

50

açısından ise

madde metninde

“kendisine veya başkasına yarar sağlayan”

denilmek su-

retiyle sigorta dolandırıcılığı suçunda özgü suçla ilgili ilave bir husus

olmadığı dolaylı yoldan ifade edilmiştir. Failin sigorta bedelini alacak

kimse olması şart değildir.

51

c. Mağdur

Mağdur, suç ile zarara uğratılan hak ve menfaatin sahibi olan kişi-

dir.

52

Suçun mağdurunun suçtan doğrudan zarar gören kimse olduğu

ileri sürülmüştür.

53

Dolayısıyla dolandırıcılık suçunun mağduru failin

kullandığı hileli hareketler sonucunda aldatılarak doğrudan zarara

uğrayan kişidir.

54

İşlenen suçtan hukuk düzenince korunan menfaati ihlal edilen

kişi suçtan zarar gören olarak tanımlanır.

55

Bu bakımdan her mağdur

suçtan zarar gören olabilir fakat her suçtan zarar göreni mağdur ola-

rak nitelendiremeyiz.

Doktrinde dolandırıcılık suçunun asıl mağdurunun mal varlığın-

da azalma olan kişi olduğu ancak mal varlığı zarara uğrayanın gerçek

kişi olması zorunluluğu nedeniyle tüzel kişinin ancak suçtan zarar

gören olarak nitelendirilebileceği ifade edilmiştir. Benzer biçimde do-

landırıcılık eylemi ancak yaşayan bir insan üzerinde gerçekleşebilece-

ğinden tüzel kişilerin bu suçun mağduru değil; zarar göreni olacağı

savunulmuştur.

56

Hangi zararın doğrudan hangisinin dolaylı olduğunun tespitin-

deki güçlük nedeniyle, mağduru suçtan doğrudan zarar gören kimse

olarak gören anlayışa karşı çıkılmasından olsa gerek, sigorta dolandı-

rıcılığı suçunda mağdurun sigorta şirketi olduğunu öne sürülmüştür.

57

50

Soyaslan, s.215.

51

Parlar, s.140.

52

Timur Demirbaş, Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin, Ankara, 2002, s.462.

53

Soyaslan, s.216.

54

Gökcen/Balcı, s.14.

55

Bilen, s.75.

56

Özbek/Kanbur/Doğan/Bacaksız/Tepe, s.692., Mehmet Emin Artuk/Ahmet

Gökcen/A.Caner Yenidünya, Ceza Hukuku Özel Hükümler, Adalet Yayınevi,

12.Baskı, Ankara, 2012, s.24., Özgenç, s.215., Bilen, s.80., Mahmut Koca/İlhan

Üzülmez, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin, 6. Baskı, Ankara, 2013,

s.108.

57

Soyaslan, s.216., Özgenç, s.215.