Previous Page  175 / 457 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 175 / 457 Next Page
Page Background

174

Kadının Toplumsal Cinsiyete Dayalı Şiddetten Kaynaklanan Sığınma Hakkı

Zarar + Devlet korumasının bulunmaması” ilkesini benimseyen Yük-

sek Mahkeme

52

, zulmün sadece koca şiddetinden kaynaklandığı ge-

rekçesiyle sığınma talebinin ret edilemeyeceğine karar vermiştir.

Avustralya Yüksek Mahkemesinin çoğunluk görüşüne katılma-

yan Callinan JJ ise İngiliz Lordlar Kamarasının

Islam and Ex Parte Shah

kararında azlık oyu kullanan Lord Millett’in görüşlerine atıfta bulu-

narak şu hususlara değinmiştir.

53

Callinan JJ’ ye göre, “Pakistanlı ve

şiddete uğrayan kadınlar” diye bir toplumsal gruptan söz edilemez.

Pakistanlı ve şiddete uğrayan kadınları bir araya getiren tek unsur

zulme uğrama tehdidi olup; bunun dışında bu kadınların ortak bir sı-

fatları, özellikleri, amaçları, ilgi alanları ve faaliyetleri bulunmamak-

tadır. Bunun gibi, “Pakistanlı kadınlar”, “evli kadınlar” veya “koca-

sının şiddetine uğrayan ve devlet tarafından korunmayan Pakistanlı

kadınlar” diye bir toplumsal gruptan da söz edilemez.

54

Ayrıca kadına

yönelik şiddet karşısında, devletin veya polisin kadının korunması

ile ilgili olarak hareketsiz kalması veya mevcut durumu sürdürmesi

zulme yol açmaz. Her devletin polis teşkilatının farklı koruma önce-

liklerinin bulunması veya her devletin sorunların çözümü noktasında

siyasi açıdan farklı önceliklerinin bulunması tabiidir. Devlet açısından

zulmün varlığından söz edebilmek için zulüm kastının veya niyetinin

ortaya konması gerekir. Bu da devlet tarafından bilinçli bir şekilde ha-

rekete geçmeme veya müdahale etmeme yönünde alınmış bir kararın

varlığını gerektirir.

55

Buraya kadar yapılan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, 1951

Sözleşmesi’nin cinsiyet (

sex

) veya toplumsal cinsiyet (

gender

) katego-

rilerine yer vermemiş olması sebebiyle, kadınlar sığınma

(iltica)

baş-

vurularında, hem belli bir toplumsal gruba mensubiyetleri sebebiyle

zulme uğradıklarını, hem de bu şiddet karşısında vatandaşı oldukları

devletin korumasının bulunmadığını veya etkisiz olduğunu da ispat

etmek zorunda kalmakta idi.

Her ne kadar, Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği

tarafından 1985 yılında alınan tavsiye kararında, kadınların mensup

52

Ibid, para. 118-120.

53

Ibid, para. 154.

54

Ibid, para. 154.

55

Ibid, para. 155.