Previous Page  100 / 417 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 100 / 417 Next Page
Page Background

99

TBB Dergisi 2017 (132)

Ahu KARAKURT EREN

verişli nitelikte gürültüye neden olan fail, ilgili kanunlarda belirlenen

yükümlülüklere aykırı davrandığını bilmemekteyse, yasaklılık yanıl-

masına ilişkin bir inceleme yapmaya gerek yoktur. Çünkü belirtilen

olasılıkta hata suçun tipe uygunluk unsuru içinde yer alan objektif ni-

telikteki bir unsura ilişkin olup, TCK’nın 30. maddesinin 1. fıkrasına

göre kastın oluşmasını engellemektedir.

124

Ancak bu tespitten hareketle gürültüye neden olma suçu açısından

yasaklılık yanılmasına ilişkin TCK’nın 30. maddesinin 4. fıkrasının uy-

gulama alanı bulmayacağı yönünde bir genellemeye gitmek de doğru

değildir. Çünkü bu genelleme hukuka uygunluk nedeninin varlığında

hata halini göz ardı etme yanılgısını içerir. Kısaca açıklamak gerekirse

hukuka uygunluk nedeninin varlığında hata halinde, fail fiili bilerek

ve isteyerek gerçekleştirmekte ancak mevcut bir sebepten ötürü fiilinin

hukuka uygun olduğunu düşünmektedir. Fakat gerçekte o sebep bir

hukuka uygunluk nedeni teşkil etmemektedir. Her ne kadar hukuka

uygunluk sebebinin varlığında hata, TCK’nın 30. maddesinde açıkça

düzenlenmemişse de aslında bir değerlendirme hatasıdır ve failin hak-

sızlık bilincine kaçınılmaz olarak sahip olmamasına neden oluyorsa

yasaklılık yanılmasına ilişkin 4. fıkra hükmü uygulanmalıdır.

125

Aktar-

dığımız tespit gürültüye neden olma suçuyla ilişkilendirildiğinde ör-

neğin failin ilgilinin rızasının bu suç tipi açısından hukuka uygunluk

nedeni teşkil ettiği düşüncesiyle hareket etmesi halinde, failin içinde

bulunduğu hata kaçınılmaz ise TCK’nın 30. maddesinin 4. fıkrası uy-

gulama alanı bulacaktır.

Kusurluluğu kaldıran hallerden sonuncusu amirin hukuka aykı-

rı emridir. Gürültüye neden olma suçu bakımından bu nedene dayalı

olarak suçun kusurluluk unsurunun oluşmadığı sonucuna varılama-

yacağını düşünmekteyiz. Çünkü TCK’nın 25. maddesinin 2 vd. fıkra-

larıyla Anayasa’nın 137. maddesindeki düzenleme nedeniyle amirin

124

TCK’nın 183. maddesinin yapısal olarak eksik ceza normu olduğu, bu sebeple fai-

lin ilgili kanunlarda belirtilen yükümlülükleri bilmemesinin eksik veya yanlış bil-

mesinin fiili hata mahiyetinde olacağı ve kastı kaldıracağı yönündeki aynı sonucu

içeren görüş için bkz. Hafızoğulları/Özen, Topluma Karşı Suçlar, s.63.

125

Hukuka uygunluk nedeninin varlığında hatanın (dolaylı haksızlık yanılması veya

somut yasak yanılgısı), haksızlık yanılmasının bir türü olduğuna ilişkin Özbek/

Doğan/Bacaksız/Tepe, s.456; Öztürk/Erdem, s.315; Koca/Üzülmez, Türk Ceza

Hukuku Genel Hükümler, s.355; Artuk/Gökcen/Yenidünya, s.567; Akbulut,

s.541.