Previous Page  95 / 417 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 95 / 417 Next Page
Page Background

94

Türk Ceza Kanunu’nda Gürültüye Neden Olma Suçu

de özel bir düzenleme bulunmamaktadır.

109

Öğretide olması gereken

hukuk açısından ileri sürülen bir görüşe göre gürültüye neden olma

suçunun taksirli halinin de tipikleştirilmesi yerinde olacaktır.

110

Bu gö-

rüşe ceza hukukunun ikincilliği ilkesini gerekçe göstererek katılma-

maktayız. Çünkü hukukumuzda başkalarının sağlığına zarar vermeye

elverişli nitelikte gürültüye taksirle neden olunmasının yaptırımı za-

ten bulunmaktadır. Açıklamak gerekirse yukarıda belirttiğimiz üzere

KK’nın 36. maddesinde ve ÇK’nın 20. maddesinin (h) bendinde gürül-

tü kabahatleri düzenlenmiştir. KK’nın 9. maddesi dikkate alındığında

bu kabahatlerin taksirle de işlenebileceği anlaşılmaktadır. Bu durum

dikkate alındığında taksirle gürültüye neden olma fiili bakımından

suç yaratmak yoluyla sosyal düzen açısından müdahaleyi gerektiren

ağır bir ihtiyaç bulunmamaktadır. Asıl ihtiyaç, KK’nın 36., ÇK’nın

20. maddesinin (h) bendinde düzenlenen kabahatler ve TCK’nın 183.

maddesi arasındaki belirsizliğin giderilmesidir.

111

Bu yapılmadan gü-

rültüye neden olma suçunun taksirli halinin de tipikleştirilmesi mev-

cut karmaşayı artıracaktır.

Gürültüye neden olma suçu bakımından kastın kapsamı açısından

iki hususa özellikle dikkat çekmek istiyoruz. Hatırlatmak gerekirse

gürültünün başka bir kimsenin sağlığına zarar vermeye elverişli ol-

masının objektif cezalandırma şartı olmadığını, suçun tipe uygunluk

unsuru içinde değerlendirilmesi gerektiğini düşündüğümüzü yuka-

rıda belirtmiştik. Savunduğumuz bu tespitin bağlantılı bir sonucu;

failin kastının gürültünün başka kimselerin sağlığına zarar vermeye

elverişli olması hususunu da kapsaması gerektiğidir.

112

Bu sebeple fail

109

Alman Ceza Kanunu’nda ise farklı bir tercih söz konusudur. Çünkü Alman Ceza

Kanunu’nun 325a maddesinin 3. fıkrasında 1 ve 2. fıkralarda düzenlenen fiillerin

taksirle gerçekleştirilmesi halinde failin cezalandırılacağına ilişkin özel bir düzen-

leme yer almaktadır.

110

Aygörmez Uğurlubay, s.470.

111

Bkz. 73 nolu dipnot.

112

Öğretide ileri sürülen bir görüşe göre gürültünün başka kimselerin sağlığına za-

rar vermeye elverişli olması objektif cezalandırma şartıdır. (Bkz. Gezgin Kayan,

s.115); Bu görüşü kabulü halinde yaptığımız tespitin aksini savunmak mümkün-

dür. Çünkü objektif cezalandırma şartları suçun unsurları dışında yer almakta

ve kastın kapsamında bulunmamaktadır. Objektif cezalandırma şartlarının kastın

kapsamında olmadığına ilişkin bkz. Dönmezer/Erman, Nazari ve Tatbiki Ceza

Hukuku C.I, s.321; Demirbaş, s.207 vd; Özbek/Doğan/Bacaksız/Tepe, s.468; Öz-

türk/Erdem, s.157; Centel/Zafer/Çakmut, Türk Ceza Hukukuna Giriş, s.212; Öz-

genç, s.648; Koca/Üzülmez, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, s.359; Artuk/