dergi 132

178

Eşlerin Çocuk Sahibi Olma Konusunda Uyuşmazlığa Düşmesi

Özellikle, evlenme öncesinde çocuk sahibi olma niyetini kendisine

defalarca tekrarlayan eşine karşı sessiz kalan veya -gerçek niyetini giz-

leyerek- bu hevesini paylaştığını dile getiren tarafın, geçimsizliği do-

ğuran nedende, karşı tarafın tepkisinin şiddetlenmesinde, etkin rolü

üstlendiği kabul edilebilir.

Özetle, eşlerden birinin çocuk istememesinin tek başına bir yaptı-

rımı yoktur; kadın çocuk doğurmaya zorlanamaz, erkek de çocuk sahi-

bi olmaya zorlanamaz. Diğer eş, eğer bu isteksizlik evlilik birliğinin te-

melinden sarsılmasına yol açıyorsa, ancak boşanma yoluna gidilebilir.

3. Ana Rahmine Düşen Çocuğun İstenmemesi

Çocuk istememe aşamasından, çocuğun –arzulanarak ya da ar-

zulanmayarak- ana rahmine düşmesi ile birlikte, artık somutlaşan bir

varlığı, insan adayını isteme/istememe aşamasına geçilir. Bu nokta-

da eşlerin çocuğu/cenini istememe hakkının olup olmadığı, gebeliğin

iradi olarak sonlandırılıp sonlandırılamayacağı ile yakından ilgilidir.

Gebeliğin sonlandırılması ile ilgili tartışmalar, genellikle, gebeliğin

sonlandırılmasına yol açan tıbbi yol olan rahim tahliyesi ya da yaygın

adıyla kürtaj üzerinden sürüp gitmektedir.

Bu tartışmanın hukuki,

ahlaki, toplumsal, biyolojik, sosyolojik vb. birçok boyutu vardır. Aşa-

ğıda bu tartışmalara hiç girilmeden Türk pozitif hukukunun kürtaja;

gebeliğin sonlandırılmasına, rahim tahliyesine yaklaşımı üzerinde du-

rulacaktır.

-Türk hukukunda gebeliğin onuncu haftası doluncaya kadar, an-

nenin isteği üzerine rahim tahliyesi olanaklıdır (Nüfus Planlaması

Hakkında Kanun, NPHK, m. 5).

NPHK m. 5 ile Türk hukukunda gebe kadına çocuğu istememe

Bak. Burcu Dönmez, “TCK’da Çocuk Düşürtme Suçu, Mukayeseli Hukuk ve

AİHM’nin Bakış Açısıyla Ceninin YaşamHakkının Sınırlandırılması”,

Dokuz Eylül

Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi

, C. 9, S. 2, 2007, s. 99 vd.; Avrupa İnsan Hakları

Sözleşmesi’nin özel hayata ve aile hayatına saygı hakkını düzenleyen 8. maddesi-

nin kürtaj ve üreme haklarına uygulanabileceği yönünde bak. Ivana Roagna, Av-

rupa İnsan Hakları Sözleşmesi Kapsamında Özel Hayata ve Aile Hayatına Saygı

Gösterilmesi Hakkının Korunması, çev. Ayşe Gül Alkış Schäling, Avrupa Konseyi

İnsan Hakları ve Hukukun Üstünlüğü Genel Müdürlüğü, (Türkçe baskı) Ankara

2012, s. 21 vd.; Oktay Bahadır, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Türk Huku-

kunda Yaşama Hakkı, Adalet Yayınevi, Ankara 2009, s. 18 vd.