dergi 132

180

Eşlerin Çocuk Sahibi Olma Konusunda Uyuşmazlığa Düşmesi

da baba adayıdır. Ancak evli olmayan kadının ilişkiye girdiği kişinin

hukuken böyle bir sıfatı yoktur; bu kişi hukuken baba adayı değildir.

Yani çocuğun doğumu ile baba sıfatı kazanamaz. Bunun için babalık

davası açılması ya da babalığın tanınması gerekir. Dolayısıyla evli ol-

mayan gebe kadının taşıdığı cenin için hukuken muhatap alınacak bir

baba bulunmamaktadır. Bu durumdaki bir erkeğin rahim tahliyesinde

söz sahibi olmaması, şu hâlde, TMK açısından da isabetlidir.

Belirtmek gerekir ki, tanımayı düzenleyen TMK m. 295 ve deva-

mında tanımanın ne zamandan itibaren gerçekleştirilebileceğine ilişkin

bir hüküm yoktur. Öğretide ise ana rahmine düşmüş çocuğun, doğum-

dan önce de tanınabileceği kabul edilmektedir.

Bu durumda ana kar-

nındaki çocuğu tanımak suretiyle, tıpkı koca gibi, baba adayı hâline ge-

len erkeğe gebeliğin sonlandırılmasında söz hakkı verilmesinin isabetli

olup olmayacağı adalet düşüncesi açısından ayrıca tartışılmalıdır.

Bu hususta son olarak belirtmek gerekir ki, tıbbi zorunluluk bulun-

madığı hâlde, rızaya dayalı olsa bile, gebelik süresi on haftadan fazla

olan bir kadının çocuğunu düşürten kişi, iki yıldan dört yıla kadar ha-

pis cezası ile cezalandırılır. Çocuğunun düşürtülmesine rıza gösteren

kadın hakkında da bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmo-

lunur (Türk Ceza Kanunu m. 99/2).

Keza, gebelik süresi on haftadan

fazla olan kadının çocuğunu isteyerek düşürmesi, bu yolla gebeliğini

sonlandırması da Türk Ceza Kanunu anlamında suç oluşturur. Bu suç-

tan dolayı, bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur

(TCK m. 100).

Dural/Öğüz/Gümüş, 284; Kılıçoğlu, 543; Peter Tuor/Bernhard Schnyder/Jörg

Schmid/Alexandra Rumo-Jungo, Das Schweizerische Zivilgesetzbuch, begr. von

Peter Tour, 13. Aufl., Schulthess Verlag, Zürich 2010, s. 426; Cem Baygın, Soybağı

Hukuku, XII Levha Yayıncılık, İstanbul 2010, s. 59; Ivo Schwander, Art. 260 N. 2,

in: OFK- Orell F

ssli Kommentar, ZGB Kommentar Schweizerisches Zivilgesetz-

buch, hrsg. von Jolanta Kren Kostkiewicz/Peter Nobel/ Ivo Schwander/Stephan

Wolf, 2. Aufl., Orell Füssli Verlag, Zürich 2011.

Öğretide babalık davasının da (TMK m. 301 vd.) çocuğun ana rahmine düştüğü

andan itibaren açılabileceği kabul edildiği için (Öztan, 934; Baygın, 80; Johannes

Reich, Art. 263 N. 1, in: CHK-Handkommentar zum Schweizer Privatrecht, Art.

1-456 ZGB, hrsg. von Peter Breitschmid/ Alexandra Rumo-Jungo, 2. Aufl., Schult-

hess Verlag, Zürich 2012; Tuor/Schnyder/Schmid/Rumo-Jungo, 432; Schwander,

in: OFK, Art. 263 N. 2), aynı tartışma, babalık hükmü ile hukuki babalık sıfatının

kazanıldığı durumlar için de yapılmalıdır.

Ayrıntılı bilgi için bak. Dönmez, 99 vd.

Ayrıntılı bilgi için bak. Serap Keskin Kiziroğlu, “Türk Ceza Hukukunda Çocuk