dergi 132

TBB Dergisi 2017 (132)

Ahu KARAKURT EREN

rar vermeye elverişli olmayan, sadece eko sistemin diğer unsurlarına

ya da yapay çevreye zarar vermeye elverişli olan nitelikte gürültüye

neden olunması halinde incelediğimiz suç oluşmaz.

Öğretide yukarıda ifade edilen hususun dikkate alınarak suçla ko-

runan hukuki değerin tespit edildiği söylenebilir.

Çünkü ekseriyet-

le gürültüye neden olma suçuyla korunan hukuki değer açıklanırken

önce gürültü kirliliğinin insan sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerine de-

ğinilmekte ve sonra bu noktadan hareketle suç tipiyle korunan hukuki

değerin insanların/toplumun sağlıklı bir çevrede yaşama hakkı oldu-

ğu sonucuna ulaşılmaktadır. Belirtilen hukuki değer ile Anayasa’nın

56. maddesindeki çevre hakkına ilişkin “

Herkes, sağlıklı ve dengeli bir

çevrede yaşama hakkına sahiptir. Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak

ve çevre kirlenmesini önlemek Devletin ve vatandaşların ödevidir

” hükmü

arasındaki bağlantıya dikkat çekilmektedir.

Aynı yaklaşımın uygu-

325a maddesinde gürültüye neden olma suretiyle insan dışındaki varlıklar ba-

kımından tehlikeye sebebiyet verilmesi de sınırlı olarak suç haline getirilmiştir.

Kısaca açıklamak gerekirse Alman Ceza Kanunu’nun 325a maddesi gürültüye,

sarsıntıya, iyonlaşma etkisi doğurmayan ışınlara neden olma başlığını taşımak-

tadır. Bu maddenin ilk fıkrasında bir tesisin işletilmesi sırasında tesise ait alan

dışında idare hukukundan doğan yükümlülüklere aykırı olarak bir başkasının

sağlığına zarar vermeye elverişli nitelikte gürültüye neden olma suç haline geti-

rilmiştir. İkinci fıkrada ise bir tesisin işletilmesi sırasında idare hukukundan do-

ğan yükümlülüklere aykırı olarak gürültüye veya titreşime ya da iyonlaşmamış

ışınlara neden olmak suretiyle başka bir kimsenin sağlığını ya da hayvanını veya

önemli bir değeri bulunan eşyasını tehlikeye sokma fiili tipikleştirilmiştir.

Alman öğretisinde de gürültüye, sarsıntıya, iyonlaşma etkisi doğurmayan ışınlara

neden olma suçları ile korunan hukuki değerlerin, Alman Ceza Kanunu’nun 325a

maddesinde tanımlanan fiillerinden hareketle tespit edildiği görülmektedir. Çün-

kü 325a maddesinin birinci fıkrasındaki düzenleme ile korunan hukuki değerin

insan sağlığı olduğu ifade edilmektedir. İkinci fıkrayla korunan hukuki değer-

lerin insan sağlığı ve başkalarına ait hayvanlar ve önemli değeri bulunan eşya-

lar üzerindeki malvarlığı değeri ve mülkiyet hakkı olduğu belirtilmektedir. Bkz.

Gunther Arzt/Ulrich Weber/Bernd Heinrich/Eric Hilgendorf, Strafrecht Beson-

derer Teil, Bielefeld 2009, §41, Rn.66 vd; Jörg Eisele, Strafrecht- Besonderer Teil I,

Stuttgart 2012, §70, Rn.1325; Günter Heine, in Schönke/Schröder Strafgesetzbuch

Kommentar, 28. Auflage, München 2010, §325a, Rn.1; Thomas Fischer, Beck’sche

kurz-Kommentare Strafgesetzbuch und Nebengesetze, 58. Auflage, München

2011, §325a, Rn.1

Bu yönde bkz. Yokuş Sevük, Gürültüye Neden Olma Suçu, s.372; Özlem Yenerer

Çakmut, Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma ve Gürültüye Neden Olma Suçu,

İstanbul 2014, s.96; Ali Parlar/Muzaffer Hatipoğlu, Türk Cezai ve Hukuki Sorum-

luluk Boyutlarıyla Çevre Hukuku, Ankara 2010, s.309; Rahşan Bengi Gezgin Ka-

yan, “Gürültüye Neden Olma/Gürültü Kirliliği”,

CHD

, Y.3, S.7, Ağustos 2008,

s.113 vd; Sacit Yılmaz, Çevre Hukuku Bağlamında Türk Ceza Kanunundaki Çev-

re Suçları, Ankara 2013, s.166 vd; Osman Yaşar/Hasan Tahsin Gökcan/Mustafa