133

248

Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Erozyon Süreci

% 3.83 = 1532 + 40.000 = 41532 lira olarak belirlenmiştir. 2017 yılında

41.530 lira olan temyiz sınırı 2018 yılında yeniden artacaktır. Böylelikle

dava açan kişi dava sonunda verilen hükme karşı istinaf ya da temyize

başvurup başvuramayacağından emin olmayacaktır. Parasal sınırlar-

daki her yıl yapılacak olan artışa ilişkin düzenleme Hukuk Usulü Mu-

hakemeleri Kanunu’nun, kanun yoluna ilişkin hükümleri bakımından

uygulanmaya devam etmektedir. Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanu-

nu’ndaki temyiz hükümleri bölge adliye mahkemelerinin göreve baş-

lamasından önce verilen hükümler bakımından yürürlükte kalmaya

devam ettiğinden bu hükümlerdeki parasal sınırların arttırılmasına

ilişkin düzenlemenin uygulanmasına devam edilecektir. Geçici m.

3’te parasal sınır artışının hukukî temeli olan 5236 sayılı Kanun’un 19.

maddesi ile eklenen Ek madde 4’e değinilmemesi ve Hukuk Muhake-

meleri Kanunu m. 450’nin Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun

tamamını yürürlükten kaldırması karşısında, ilk bakışta Hukuk Usûlü

Muhakemeleri Kanunu’ndaki temyiz ve temyizde duruşma ve karar

düzeltme sınırının artık arttırılmayacağı, 2011 yılı için yapılan son gün-

cellemenin bölge adliye mahkemeleri göreve başlayıncaya kadar dik-

kate alınacağı düşünülebilir. Ancak geçici m. 3’ün lafzı Hukuk Usûlü

Muhakemeleri Kanunu Ek madde 4’ü de içine alacak genişliktedir.

Gerçekten

“1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümleri”

ifadesi ile yalnız 427 ilâ 454. maddeler değil, temyiz kanun yoluna iliş-

kin tüm hükümler kastedilmektedir. Yalnız anılan hükümlerde değil,

Usul Kanunu’nun tamamında muhtelif temyiz hükümleri mevcuttur.

Örneğin, hâkimin reddi prosedüründe kanun yolları Hukuk Muhake-

meleri Kanunu m. 43 ve 44’te özel olarak düzenlenmiştir. Ayrıca geçici

m. 3’ün sevkedilmesinin asıl sebebi, bölge adliye mahkemeleri göre-

ve başlayıncaya kadar önceki kanun yolu sisteminin aynen muhafaza

edilmesidir. Temyiz ve karar düzeltme yargılamasını, önceki Kanun’a,

bu yargılamaya başvuru koşulu niteliğindeki parasal sınırları yeni

Kanun’a tâbi kılacak bir ayrımın kanun koyucunun iradesinden açıkça

anlaşılabilmesi gerekir. Böyle açık bir iradenin yokluğunda, geçici m.

3 ile tüm önceki kanun yolu hükümlerini yürürlükte bırakmak amaç-

lanmış olmalıdır.

Bu konuda benzer bir uygulama daha önce 5236 sayılı Kanun döne-

minde karar düzeltme yoluna başvurulması aşamasında da yaşanmıştır.

Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5236 sayılı Kanun’a eklenen