362 / 685
361
TBB Dergisi 2017 (133)
Eylül Can KÖSE
nırını eşlerin yaşamlarını sürdürebilmeleri için elde etmeleri gereken
asgari miktar oluşturur.
52
Ayrı yaşama hakkına sahip olan eşin parasal katkı talebinde bu-
lunabilmesi için, diğer eşin kusurlu olması gerekmez. Daha önce de
ifade ettiğimiz üzere, eşler evlilik birliği devam ettiği sürece birliğin
giderlerine katılmak zorundadırlar. Bir eşin ayrı yaşama hakkında di-
ğer eşin kusursuz olması, onu bu yükümlülüğünden kurtarmaz. Ör-
nek olarak, eşlerden birinin bulaşıcı bir hastalığa yakalanmış olması
halinde diğer eş ayrı yaşama hakkına sahiptir. Hastalığa yakalanmış
olan eşin bu konuda kusursuz olması, onu parasal katkı yükümlülü-
ğünden kurtarmaz.
53
TMK m. 196/III’te, eşler birlikte yaşarken istenecek olan parasal
katkının, geçmiş bir yıl ve gelecek yıllar için istenebileceği öngörül-
müştür. TMK m. 197’de ise böyle bir imkâna yer verilmemiştir. Fikri-
mizce kanunkoyucu bu hususta bilerek susmuştur. Bu nedenle TMK
m. 196/III’ün TMK m. 197’ye göre istenen parasal katkıda kıyasen
uygulanması mümkün olmamalıdır. Eşler ayrı yaşarken talep edilen
parasal katkı, geçmişe dönük olarak değil, ileriye yönelik olarak dava
tarihinden itibaren talep edilebilmelidir.
54
Parasal katkının belirlenmesi her ne kadar eşler birlikte yaşarken
alınabilecek önlemler arasında da yer alsa da, uygulamada çoğunlukla
eşlerin ayrı yaşamaya başladıktan sonra bu önlemleri talep ettikleri, bu
nedenle TMK m. 197’nin uygulama alanının daha geniş olduğu dokt-
rinde ifade edilmektedir.
55
B. Konut ve Ev Eşyasından Yararlanmanın Düzenlenmesi
Ayrı yaşama hakkının doğmasının doğal neticesi, eşlerden biri-
nin ortak konutu terk etmesidir. Bunu göz önüne alan kanunkoyucu,
hâkime, birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı sebebe dayanıyorsa veya
52
Öztan, s. 362; Gümüş, s. 165.
53
Ayan, s. 243.
54
Yargıtay İBK 28.11.1956 E. 1956/15 K. 1956/15
(www.kazanci.com); Tekinay, s.
346; Oğuzman, Dural, s. 163. Aksi görüşte bkz. Öztan, s. 363; Gümüş, s. 166; Ayan,
s. 245.
55
Gümüş, s. 145; Fikriye Ceren Palaz, “Evlilik Birliğinin Korunması”, Yüksek Lisans
Tezi, Ankara 2011, s. 62.