133

618

Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları Uyarınca ...

Bu uyuşmazlıklarda önemli olan rizikonun meydana gelme anında

sürücü ehliyetine sahip olup olmadığı olup, mahkemenin bu konuyu

araştırarak hüküm sevk etmesi gerekmektedir.

235

KTK md.36 hükmüne göre sürücü belgesi iptal edilenler de sürücü

belgesi olmayanlarla aynı statüdedir. Bir kimsenin sürücü belgesi an-

cak hukuken iptal edilmiş ise, kişi ehliyetnamesiz sayılabilir. Diğer bir

ifadeyle sürücü ehliyeti iptal edilmiş olmadıkça geçerlidir.

236

Sigorta-

cının davalının bir sınıfta geçerli ehliyeti olup da, bu kimsenin o sınıfa

dair koşulları taşımadığını rücu davasında ileri sürmesi ve bu koşul-

ları taşıyıp taşımadığının rücu davasında değerlendirilmesi mümkün

olmayıp, sürücü belgesi verilmesi işlemi idari bir işlem olduğundan,

bu belgenin iptali için idare mahkemesinde dava açılmalı ve onun so-

nucuna göre karar verilmelidir.

237

Sürücü kursunu tamamlamak ve sürücü sertifikası almak huku-

ken ehliyetli olmak anlamına gelmemektedir. Sürücü, yasanın öngör-

düğü şekilde sürücü sertifikasını sürücü belgesine dönüştürmedikçe

ehliyetnamesiz sayılmaktadır.

238

KTK md. 42/son uyarınca sürücü

sertifikaları, sınıfına uygun sürücü belgelerine dönüştürülmedikçe sa-

hiplerine karayolunda araç kullanma yetkisi vermemektedir. Diğer bir

ifadeyle şoför, sürücü sertifikası sahibi olup ehliyet alma hakkına haiz

olsa dahi ehliyetini almadığı süre içinde araç kullanması durumunda

sürücü belgesiz araç kullanan kişi konumunda olup bu sırada oluşan

kazadan dolayı üçüncü kişiye ait araçta meydana gelen zararı ödeyen

sigortacının sigorta ettirene rücu hakkı bulunmaktadır.

239

KTK md. 39/2 uyarınca sürücü belgesi sahiplerinin, sürücü bel-

gelerinin sınıfına göre sürmeye yetkili oldukları araçların dışındaki

araçları sürmeleri yasaktır. Bu sebeple de sürücü belgesi söz konusu

sigortalı aracı sürmeye uygun bir sınıfta sürücü belgesi değilse, yani

235

Y. HGK., 31.06.2006 T., E: 11-299, K: 328 (Zekeriya Yılmaz, s. 1137, dpn. 132); Y. 11.

HD., 30.11.2004 T., E: 2375, K: 11748 (Ulaş, s. 1025 – 1026; Y. 11. HD., 27.06.2005 T.,

E: 10172, K: 6817 (Zekeriya Yılmaz, s. 1137, dpn. 132).

236

Ulaş, s. 1027.

237

Y. 11. HD., 17.05.2004 T., E: 2003/11672, K: 5462 (Ulaş, s. 1027).

238

Y. 11. HD., 16.01.2007 T., E: 2005/13398, K: 316 (Karasu, s. 193 – 194 ve Kazancı

İçtihat). Ayrıca bkz. Y. 11. HD., 26.02.1996 T., E: 661, K: 1144 (Ulaş, s. 623 - 624).

239

17.HD

., 01.03.2012 T., E: 2011/8505, K: 2455. Aynı karar Y.HGK., 13.03.2015 T.,

E:2013/17 – 1757, K: 1038 kararı ile onanmış ve kesinleşmiştir. Y.HGK. karar met-

ni için bkz.

Legal Hukuk Dergisi,

C. 13, S. 153, Eylül 2015, s. 307 – 309.